© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bir daha gitmek istiyorum insanlara: Onların arasında batacak bnim güneşim; ölürken vereceğim onlara en seçkin armağanımı!
Güneşten öğrendim bunu ben, tam batarken, o zenginler zengini: tükenmez zenginliğinden o dem altın boşaltır denize_
en fakir balıkçı bile altın küreklerle çeksin diye sandalını! Çünkü, gördüm de bir gün bunu ben, seyrine dalıp uzun uzun ağladım.
Güneş gibi batacak Zerdüşt de: oturup bekliyor o şimdi burda, eski kırık levhalarla yeni yarı-yazılmış levhalar etrafında.
'Güneş'
Ne diye konuşuyorum ama, bendeki kulak kimsede olmayınca!
Vaktinden bir saat evvel gelmişim ben buraya.
Bu halkın arasında ben kendimin müjdecisiyim!
' İlk doğan'
Ey irade, ey her ihtiyacın kolunu büken, benim ihtiyacım!
Bir büyük zafer için tut ayır beni!
Zerdüşt böyle diyordu...
Çalmayacaksın! Öldürmeyeceksin!
Bu gibi sözlere kutsal denirdi bir zamanlar, önünde diz çökülüp baş eğilir ve ayakkabı çıkarılırdı.
sorarım ama sizlere: neresinde görülmüştür dünyanın bu gibi kutsal sözlerden daha yavuz hırsız ve katil?
Bütün hayatın kendisinde dahi yok mudur çalma ile öldürme? Ve bu gibi sözlere kutsal demekle, öldürülmüş olmuyor mu gerçeğin kendisi?
Yoksa bütün hayatı inkar eden ve onun aksini inkar eden şeye kutsal diyen bir ölüm vaazı mıydı?
Ey kardeşlerim! Parçalayın, parçalayın benim için eski levhaları!
Nietzsche
ruhunuz ve erdeminiz yeryüzünün anlamına hizmet etsin!
her şeyin değeri sizce takdir edilsin yeniden!
Bunun için savaşçılar olmalısınız sizler!
nietzsche