ve yaşam! ! ! ! hayatın önemli iki ögesi.. bide dalgalarım.yaşamak bu işteeee. arabada iki duble deniz manzaralı jb ve sohbet, sabahlar olmas artık :)))
BEN, kimsesiz seyyahı, meçhuller caddesinin... BEN, yankısından kaçan çocuk kendi sesinin... BEN, sırtında taşıyan işlenmedik günahı; Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı... BEN, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların; BEN tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların... BEN, kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda; Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda... BEN, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir; Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir... BEN Allah diyenlerin boyunlarında vebal; BEN bugünküne mazi, yarinkine istikbal... BEN, BEN, BEN; haritada deniz görmüş, boğulmuş; Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş... Hep BEN, ayna ve hayal, hep BEN, pervane ve mum; Ölü ve Münker-Nekir, başdönmesi uçurum...
......ben.... eser fırtına olurum… kalplerde kök salmış her ne varsa siler süpürürüm sevdim mi, ufuklar ayağının dibindedir sevdim mi, göğe uzanır elin bulutlar bir altında bir üstündedir güneşin patlamaları vurur nabızlarında güneşten daha aydınlık olur yüreğin ve sonra tufan olur, sunduğum güneşleri söndürürüm
ben deli kelebekler mevsiminde çıktım yumurtadan kaplumbağalar yolculuğu nedir bilirim dilini bilmediğim mahlukatla yoldaşlık özünü görmediğim canan ile yarenlik öğrendim
ve amma, insan, dem tutmayan bir ıtırlı sudur ölümün kıyısı nice keskin bilirim ötesini gördüm, dönüp baktım çocuklarıın gözlerinde gidişimin kezzap tomurcuklarına kıyamadım buradayım
sağlam toprakların tapularını saklayan insanları arasında ben yurtsuz bir yürüyüş coşkusuyum evini burada kurmuş ankebutlar sürgünü
toprağım yok uçurumun dudağında öyle hükmedildim
......ben.... ...........her tende kendi yürüyüşünün yol arkadaşıyım..
Dilbilgisinde birinci tekil şahıs zamiridir. Onun çoğulunun 'biz' olduğu söyleniyor. Fakat nasıl olup da birden çok kendim olabileceği meselesi... Yani iki tane kendim kavramı çok zor yaa :)
ben ben değilim beni bilince ben benim
Ben... Biz... ve nihayetinde O ! ! !
(Ene, Nahnü, Hüve)
gerçek mutluluk için ben'i arkaya atabilmek.........ben diyenler gerçek huzuru yakalayamazlar.....
ve yaşam! ! ! ! hayatın önemli iki ögesi.. bide dalgalarım.yaşamak bu işteeee. arabada iki duble deniz manzaralı jb ve sohbet, sabahlar olmas artık :)))
Ben
BEN, kimsesiz seyyahı, meçhuller caddesinin...
BEN, yankısından kaçan çocuk kendi sesinin...
BEN, sırtında taşıyan işlenmedik günahı;
Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı...
BEN, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların;
BEN tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların...
BEN, kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda;
Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda...
BEN, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;
Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir...
BEN Allah diyenlerin boyunlarında vebal;
BEN bugünküne mazi, yarinkine istikbal...
BEN, BEN, BEN; haritada deniz görmüş, boğulmuş;
Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş...
Hep BEN, ayna ve hayal, hep BEN, pervane ve mum;
Ölü ve Münker-Nekir, başdönmesi uçurum...
ben bir garip keloğlanım! ! !
gizli saklı; sır...
Aynadaki aksim...
omzumda var bi tane. dekolte giyince çok hoş görünüyor :)
bencil ben yok biz varız
herkesin önce kendisi vardır, kimileri söyler, kimileri örtbas etmeye ya da bilincine uğratmamağa çalışır....
den anlatılmam yaşanırım.bu ne biçim oldu be :)
ben mi? bakarken gören,işitirken duyabilen insanlara göre çok anlaşılabilir biri,gerisi de önemsiz zaten,insan tasarrufunu sevecek kadar olgunlaştım.
teflon tava
Ben; hiclikten gelmeyen bir hicim...
çiçek yapar esrarını çözerim........
beni bana sormayın ben beni bilmez oldum
beni ben de aramayın ben beni görmez oldum...
ben lanetliyim, ekstra şansızım bir şeyi çok istedimmi olmuyo uğursuzluklar peşimi bırakmıyo....
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen...
*Y.B.B.
masumum aslında hepsi içimdeki şeytanın suçu..
insan değilim
kah çıkarım gökyüzüne seyrederim alemi
kah inerim yeryüzüne seyreder alem beni
ben mi?
dikenleriyle barışık kırmızı bir gül olarak öleceğim....:=))
......ben....
eser fırtına olurum…
kalplerde kök salmış her ne varsa siler süpürürüm
sevdim mi, ufuklar ayağının dibindedir
sevdim mi, göğe uzanır elin
bulutlar bir altında bir üstündedir
güneşin patlamaları vurur nabızlarında
güneşten daha aydınlık olur yüreğin
ve sonra tufan olur, sunduğum güneşleri söndürürüm
ben deli kelebekler mevsiminde çıktım yumurtadan
kaplumbağalar yolculuğu nedir bilirim
dilini bilmediğim mahlukatla yoldaşlık
özünü görmediğim canan ile yarenlik öğrendim
ve amma, insan, dem tutmayan bir ıtırlı sudur
ölümün kıyısı nice keskin bilirim
ötesini gördüm, dönüp baktım
çocuklarıın gözlerinde gidişimin kezzap tomurcuklarına kıyamadım
buradayım
sağlam toprakların tapularını saklayan insanları arasında
ben yurtsuz bir yürüyüş coşkusuyum
evini burada kurmuş ankebutlar sürgünü
toprağım yok
uçurumun dudağında öyle hükmedildim
......ben....
...........her tende kendi yürüyüşünün yol arkadaşıyım..
Doç.Dr. V. B.
çocukluğumda ismim söylendiğinde korkardım ismimde yine bir şey yapmişimdir diye şu an tek korkum kaldı o da yükseklik he ya
ii masa tenisi oynarim....timo boll halt etmis yanimda...
Dilbilgisinde birinci tekil şahıs zamiridir. Onun çoğulunun 'biz' olduğu söyleniyor. Fakat nasıl olup da birden çok kendim olabileceği meselesi... Yani iki tane kendim kavramı çok zor yaa :)
O nunla cennete giremeyeceğim şahıs...
sabaha sağ çıkabilecekmiyim bilmiyorum..
bir ben var benden içerüüü