Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Ölçüsünü kaçırmış karanlıklarda
Zifir…
sağda solda aptal bakarken
Bir bulut, bir yağmur,
Bir, ikisibirden suyun dibi bir bulanık, bir pusbulanık ki;
Kaç kulactı ozamana kadar yaşadıklarımı iflahı yok...

İndim bir kuyu dibine
Kuyuya sessizliğin gölgeleri düşmüş diye
Avunmak
Ay ışığı kadar tenha ve yalnız
İn aşağı
Çık yukarı

İyi miyiz...?
Eli iş tutamıyor olsa da bazan yağmurdan
Sırtımızdan sıvazlamıyor olsa eli eksik kalan güneşin
İyi miyiz al birini vur ötekine basmakalıp
Alıp alıp satsa çeşitli dükkan
Yamuk çarşıların tek düzenlik terazisi

Yağma desem de yağacaksın nasıl olsa
Nasıl olsa esme desem de eseceksin
Deli gönlüm,
Ey delinin delisi gönlüm...!
Fırtınası tutunca aşka liman olmanın,
Yangını tutuşunca sevmelere çıra çalmanın,

Ayva gülenmiş
Nar ağlayan
Sana gelince.....
Sevgilim sana gelince gülmek ağlamak bir bahis
Ömrün hemden bahar olup sevgilim
Yüzün aşk ile güzelleşince...

Yemin değil selam et..
Şaşırt beni öpüp yolladığın rüzgarla
Yarası iyleşsin diyorsan sevene gerçi
Her hali kabüldür darmadumanın
Sevene bütün dünya varlığı senliliği dengeleyen düze bir
Selam et de tayin olsun öğün

Amanı yamanı bilin mi..?
Sen bana ne bakarsın uyup uykusuza
Belli mi olur? Üstü yavan bir ay şenliğine aklını zarara verip
Sen bana ne bakarsın..?
Kapılanıp kulplanmadan belki dünyanın bütüüüün
Gezginci kapılarını

Benim derdim
Belki ekmek
Belki su
Kendi kefesini dengelemeye çalışırken gizli çığlıklarıyla
Gece karanlığına dalgalanan deniz
Benim bir derdim de alfabenin eline kalem kağıt tutuşturur gibi

Doların ateşi..
Orasına elle
Burasını deş, yanını yöresini dürt, üstüne başına dokun...
Doların ateşi neresini nasıl mıncıklarsan mıncıkla ol görüp
Düşmüyormuş ya bir türlü...
Bu hep böyleydi zaten bunda şaşılacak ne var..?

Nasılmış havuz keyifleri dedim
Gittim gene su ile güreştim
Yattım o yana, döndüm bu yana
Dışarda
Dünyanın uzak yerlerinde camdan birşeyler kırılıyordu
Kalan açıklıkta sınırı aşkın azad ve ayaz