Alevler içinde yar resmin
Ellerim ateşe bulandı
Yerime yağmurlar ağlasın
Beni şiirler tutuklasın
Kimse kimseyi suçlamasın
Mevzu derin
Aklımın ipiyle kuyuya ineceğim
Yüreğini bağlayıp
Şiire çekeceğim
Sayfa alnının akı olmalı
Ne yazılacaksa
Bir damla kadarım aşkın evrenine
Bırakıldım çoşkun ummana yetmeye
Ey ömrüm, bilmesem de ulaşır mıyım
Yoluna düşmüş yılmaz bir karıncayım
Ah, ne kadar da minnacık adımlarım
''Hiç tanışmadığımız zamana gitmek''
Üstüne yağan gözyaşlarım altında mı
Kalemin, vicdanına kazıdığı ismimle mi
Etrafını saran aşkın ordularıyla mı
Kalp oyuncak değil!..
Ruhuna çıkan kalp kararım
Tanrı misafirliği
Tanrı misafirim ruhun
Merhametimin dizlerinde
Ağrılarını uyutmakta
Ruhunun gögüs kafesimi
Yurdu yuvası bilişine, edişine
Müdahale etmek istediğimde
Gücüm alınıyor ilahi güçle
Ruhuna cam kenarını belirlemişken ben
Duygularımın bankındayım
Başımı semaya kaldırdım
Yıldızlara dert yanmaktayım
Yürek yüreğe duman duman
Ah, bir mumun ortasındayım
Ruhun, ben yurdunda
Güneş banyosunda
İliklerine kadar işlemiş
Hüzünlerden arınmaya
Bu nasıl yaşayamamazlık?
Vedaya bıraktığım ruhun
Namaza edadayken
Sancılı telaşıyla kalbime giriverdi
Bir beden iki ruhu nasıl taşısın
İçim çökecek sandım
Ruhuna düşünceyi birden kapatıp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!