Benim ilkbaharım.
Beni acının karanlığından çıkarıp
Düzenli olarak doğan güneş yanım.
Kalbimin tomurcuğu
Ömrüme çiçek açtın.
Diğer adın Gelincik.
Ne vakit
Yürek boyu kısaya denk gelsem
Yusuf'un düştüğü kuyuya itildim.
Umut diye bir kervanım var
Yollarını dört gözle beklediğim.
İhtiyacım olan;
Kararında yemek,
Kararında giyinmek,
Kararında kendimi sevmektir.
Paylaştıkça yetiyor.
Paylaştıkça yetiniyorum.
Evimiz tıka basa hüzün
Resmine duvarlar hep üzgün
Yarına içler acısı dün
Bugün de bitkin düşeceğim
Aldığı ayıcığa baktım
Masaya yatırılmışsın
Günlük elbiselerinlesin
Nefessizliğe kilitlenmişsin
Ölü bir gençliksin
Sanırım otuz üçündesin
Ahirete konu edilmişsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!