Bırak essin rüzgar,
Fırtına çıksın,
Göç etsin sararan yapraklar,
Bahara hazırlık var.
Yükünü indir omuzlarından,
Bırak boş kalsın dalların,
İstanbul benim şiir arkadaşım
Mısra mısra dolaştığım
Dizelerinde soluklandığım
Vapuru beşiğim
Denizi anne kucağım
Bir bebek düşüne dönüşüveriyor
Komşunun çatı duvarına yuva yapan kuşlarım gözükmez oldu.
Hiç mi akıllarına gelmiyor onları özleyeceğim.
Yıllar sonra da olsa,
Bünyemizi meraklılığına alıştıran komşuma da aşk olsun;
Bizi niye merak etmez oldu ki?
Ya şu
İstanbul'da yağmur hafiften bir rüzgar eşliğinde
Çarptıkça yüzüm ıslanıyor kipriklerinde.
Toprak da buram buram hasret kokusu
Nefesi yağmura teslim teşekkür.
Komşunun çatı duvarına yuva yapan martılarım gözükmez oldu.
Hiç mi akıllarına gelmiyor onları özleyeceğim.
Yıllar sonra da olsa,
Bünyemizi meraklılığına alıştıran komşuma da aşk olsun;
Bizi niye merak etmez oldu ki?
Ya şu
İstanbul şiir nabzımda
Kopmasın tesbih
Dökülüp saçılmasın
Dize dize semtler
Akşamlar kırmızı ağıtlar ağırlar
Ağaçların paçasından su akıyor
Asfaltların ayakkabısı su içinde kaldı.
Rüzgarla, Yağmur dans ediyor
Şimşekler havai fişek...
İstanbul'da şu an duş alıyor
Aşkın en güzel haliyle...
İyi ki sokaklar kimsenin değil
Doya doya yürüyoruz.
İyi ki gökyüzü hepimizin
Yağmuru bölüşüyoruz
Hakkımıza ne düşerse itiraz etmeden.
Sıcağı, soğuğu bölüşüyoruz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!