Sevgi Gül İlkan Şiirleri - Şair Sevgi Gü ...

Kendimi büyütüyorum
Yeni baştan
Patika yollarda koşuyorum
Sil baştan
Ayakkabımı yırtmışım
Ayağıma diken batırmışım

Ne kadar hüznün varsa yüklenmişsin gözlerine
Düşünüp duruyorsun elin çenende
Belli ki sevdiklerin çok uzaklarda
Hatta kimileri ahirette gibi
Bakışların yere öyle dalmış ki
Sanki kaç kez toprağa batıp çıkmışsın

Kime baksam;
Omuzlar yüklü,
İfadeler yorgun,
Benizler solgun,
Hep sonbahar.
Kime baksam;

Kimi hatıralar selamdırlar...

Üzüm eriği ağacımız
Aldım selamını nevbahar nevbahar
Salkım salkım umut etmek var
Hem baharda hem hazanda

Kuşlar kondurdum pencereme
Kuşlar
Bir avuç yemle.
İşte o kuşlar
Hiç ihmal etmiyorlar pencereme konmayı.
O insanlara da

Biz ne yangınlar gördük
İçimizde küle döndük
Ölü kuşlarımızı öptük
Kabirlere gözyaşı döktük.

Acıya gül diyorsun

Çoktandır gitmek istediğim yıllar var
Her şeyi yerine bırakıp
Kalbimi alıp.

İzi olmasın gidişimin.
Takip edip durmasın beni

Ne yapsan
Karşındakine samimiyetini yetirememekmiş
En büyük kırgınlık...
Ve bu durumda
Samimiyetini yetiremediği kadar uzaklaşırmış insan...

Ben kırgınlıklarımın hepsini serbest bıraktım; onlar sahiplerini bulacaklardır...Sevgi Gül İlkaN

Ben kimsenin üstüne yük olmamaya çalışırım... Hatta insanlardan özellikle uzak dururum zor günümde. Köşe bucak kaçarım desem yeridir. Lakin öbür taraftan da samimiyete zaafım vardır... Lakin artık samimiyeti kırk süzgeçten geçiriyorum... İnsan inanıyor...