Derinlerdeyim
Derinden derinden.
Hem Yakup'um hem Züleyha.
Kör nasihatlar bileyledim
Ruhumdaki urlara
Olmadı.
''Bir ağaç bir insan'' diyoruz...
Ne çok insanı yakarak öldürdünüz
Ciğerlerimizi ateşe vererek
Tüm bulutlara dolup yağmak istiyorum
Öyle üzgünüm ki
İçimden geçip gidiyorsun beyaz.
Döküle döküle koşuyorum ardından.
Lapa lapa yağarak koşuyorum ardından.
Niye bu kadar ağırım kendime?
Binmişim kapaklı kayığa.
Beni yetiştirsinler sana...
Toprağına eğilip gözlerinden öptüm
Ayrılık döküldü kirpiklerimden.
Ah benim kalbi kanayanım
Ah benim kalbimi kanatanım
Kalbinin üstündeki gülde
İki kan damlası
İçimden yürüyüp gittiler. Sormadılar çiçeklerin eziliyor mu diye...
İçimde yaş almaz bir çocuk durur
Güz güzargahında döküp dururken
O, dallarımda bahar çoşkusudur
Yeşil düşlerin renkli yolcusudur
İçimde yas almaz bir çocuk durur
İçimde yoğun bakımdayım;
Yaşama gibi bir savaşım yok.
Hayatın kapısında ise
Tutunmaya çalışıyorum öylesine.
Kim bilir
Bugün ölesiye ölmek isterken
Öyle özlersin ki
Kapı çalacakmış gibi
Gelecekmiş gibi beklersin
Umutsuz umutla.
Gözlerin düzenli olarak terler.
Akşam üstü bulutların yorgundur.
Göğe kanat açtın
Avuçlarımdaki düşler birden öldü.
Ardından ömür ağacımdan koptum.
Yaprak ya dalında olur
Ya da düştüğü toprakta.
Ben öylece havada asılı kaldım.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!