Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Sızdıkça kendine dolan bir ömrün hüzünlü ağrısıdır hayat, dermanı aşktır
Şifasız ayrılıkların kentlerinden erken çekilir güneş, geceler çok yamandır
Kırgın gönüller paslı özlemlerin prangasını çözemez, sermayesi hicrandır
Mutluluk sularıyla yıkanır hep martılar, yaşamak ilençli bir aşkın çığlığıdır

Yollar ekeriz bıkmadan biz hayata, gönlümüzdeki çocuksu sevinçlerin adımlarını sevince boyamak için. Günler çekeriz dünlerden, yarınların meçhul adreslerine yürümek için. İki boyutlu bir film izleriz sahnede, birinde yaşam, diğerinde aşkı izlemek için. Aşk yaşama vurulur, yaşamın gongu çalmadan yüreğimizden akan sular bir meçhulde durulur. Susar mevsim, susar kelimeler ve aşk kendi yazgısını arayan bir dal gibi o kıymetini bilmediğimiz sarı denizlerin içinde kendini güneşe çıkaracak mevsimleri kucaklar durur.

İrkilen toprağın çatlamış bakışlarına sürdüm ellerimi
Yüreğime ilişen hayali bir bekleyişin son demindeyim

Hücrelerimin sarnıçlarından dökülüyor aşkın pulu
Milyonlarca özne içinde bulamayanlar mutluluğu
Sonbahar kesiyor yolumu, her yanım yitik günce
Hislerimi didikliyor bir kadın, yüreğinde kelepçe

Susarsa karanlık, gündüzler süreriz tenimize

Hoş geldin ruhuma yaşamak
Sarıl bedenime, akıver içime
Uyuştur tenimi, ısıt nefesinle
Donmuş bir film karesi gibi
Gözlerimin korneasında kal
Çöz gövdemin düğümlerini

Siyah bulutlardan aşk sağıyor bir kadın
Olmazlarla örülü saçları geceyi sarıyor
Kendi sarayında üşüyor çıplak bir kral
Gemiler çözümsüz rakslara yolcu taşıyor

Gövdemin sedirinde bir kız aşkı yazıyor

Sen, iltica zamanlar gibisin yüreğimde
Dipsiz uçurumlar umarsız gözlerinde
İnatçı tipilerden üşüyen kor teninde
Özgür kaçışların nuru var bedeninde
Hangi sevincin güllerini diktin toprağa
Hangi ışıkta kaybettin yönünü, söyle!

Ay doğmuş alnının şirin atlasına
Albeninin şavkı yüzüyor sularda
Kirli bir yorganca parmaklarımda
Gönlümün yongasısın ruhumda.

Sokulsam nefesine, sızsam içine

Umudun dar sapaklarından düze iniyor âşıklar
Ereğini yitirmiş bir eşkıya kahkahası dağlarımda
Her düş kendi masalına tutunarak mayalanır aşka
Anlamsız bir denklemin namlusu parlarken güneşte.

Susup bir gün savağının koyu gölgesine uzanarak

Yüzümün kandillerine dökülürdü nefesin
Aşkı ikiye bölerek sana yürürdüm
Anıların çürük köprülerini sular götürürdü
Hüsran hüznümün yokluğuna tutunurdu
Işıksız bir düşün odasında seni sarardım
Aşkla ilgili bütün resimleri yakardık

Yaşama uyanan şehirler dinlenirken ölüm işlemeli döşeklerde
Gizli eller ateşledi fitilleri, koşarken çocuklar topun peşinden
Hangi öfkenin hesabıydı! Dikişinden ayrıldı nedensiz düğmeler
Anlamsız haykırışlarla kanatlandı ruhlar, ismi meçhul şehirlere
Parçalanmış ceset parçasıydı hayat, sığınırken şanslılar yaşama
Sağanak bir yağmurdu ölüm, ekranlarda son dakika haberleri!