Arzularımın coşkulu ırmaklarında yüzüyor aşk
Yasak tenimin kaygılı sırtında derin bıçak izleri
Ömrümün biçare tuşlarında bir kadın ağlıyor
Hüzünlü çehremin duvarında göçmen kuşlar
Yorgun gönlümün hicazında öfkeyle şakıyor
Onlarca sözün arsız katmanlarından arınınca sen
Vakti gelmiş buluşmaların dudaklarına kapılırdın
Hırpalanmış tanıklığımızdı aşk, kokuna yürürken
Suskunluğumun sesine takılır, sensizliğe atılırdım.
Kökü bahçemde büyüyen nazlı çiçek
Güzelliğini ruhumda büyüten sözcük şairesi
İmgelerin kurtarılmış bölgesidir gözlerin
Kendi çölümüzde büyür gölgesi, büyür hecesi.
Asmalara simli salkımlar sakladım bulasın diye
Ey benim göğsümdeki güneş tutuluşlu yar
Şafağımda günaydınla doruğuma yağan kar
Bir gök kuşağının minyatürlerinden düştün içime
Sevda aradığım limanlardan gülüşlerini sundun
Acılardan, hain bıçaklardan doğranmış yüreğime
Sevişlerinle, gülüşlerinle kutsal bir vefa sürdün.
Asi bir çağlayanım ben, gönlümün korsan afişlerinde aşkın devriyeleri
Yüreğimin pınarlarından yaşam akıyor, yitirdik masum ve duru sevgileri
Ömür haylaz bir mevsim, çığlıklar ekerek tükettik sevginin asil çiçeklerini
Fatihasız elvedalar çoğalıyor çevremde, sevinin kıymıkları batarken tenime
Zılgıt dalgalarla övünen denizlerin en soylu karıdır tuz. Öfkeyle çarptıkça taşa, sürtünür öfkeye su, delirmiş sorguların kapılarını rüzgâr gıcırdattıkça. Mavinin yoldaşıdır yeşil, kırmızı şafakların nuru hep gizemi saklar koynunda, yalçın dağların ve azgın dalgaların buluşmasıyla öfke dönüşüverir bir anda hazza.
Dokunmasız bir yaşam geçiyor avuçlarımın incecik çizgilerinden
Örselenen yüreğimin tarumar ovalarında baharlarım yitiktir şimdi
Bir bekleyişin sarı odalarındayım, tükendim hüznün ezgilerinden
Gelgitlerle kabaran bir denizim, özlem yağmurların selleri getirdi
Eski/tilememiş sevgilerdir, yüreğindeki büyülere tutkunluğum
Düşüne karıştı ırmaklarım, sen benim en kutsal suskunluğum
Yüreğindeki yenidünyanın sorgusuz tutanaklarındayım sanki
Ben sende buldum sevdayı, zeytin gözlerinde yitiğim şimdi…
Sus!
Şu yüzümdeki aşk yanığını görme
Kendi mevsimlerime yabancıyım ben
Bahar gelmiş yaşlı gönlüme
Asırlardır sevdanın çarmıhındaydım
Kapat ellerinle dudaklarımı
Bir kavisle esmer karanlıkları uyutup
Tebessümün turşusunu kuruyorum
Adım gece, gündüzüm buğulu hece
Şaşkın, çaresiz toprağımı öpüyorum
İçinde sen olmayan şiirleri yakıyorum.




-
Ufkun Yaren
-
Ahmet Durgut
Tüm YorumlarBütün sorguların enleminden koparmıştım seni
İçimizdeki hoyrat sevilerin çarşafına tutunarak
Dudaklarımdaki istem ötesi hareket olmuştun
Ellerinin hoyrat kelepçelerinden sıyrılamadan
Duvardaki saatlerin zembereğine dolanmıştın
Tebriklerimle..10 ve listem..Ufkun YAREN
TEBRİKLER... sn Selahattin Yetgin... başarılar diler, saygılar sunarım. Esen kalınız.