Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Her gece düşlerle kutsanmış bir aşkın ranzasında seni düşünüyorum
Yıldızlara avuç açan çocuk ellerimden yükseliyor özlemin duaları

Nefesin utangaç bir menekşe, umarsız
Ne çok bekledim seni, çıkarsız, riyasız
Korkunun tüllerini çekiyor asi ellerim
Işığına kanat açıyor pervane böcekleri
Sınırları asırlar önce çizilmiş aşkların
Dudağımda ismin, üşüyorum dizlerinde

-Ayrılık sürdüm tene, masal kendine küstü
Her sevda doyumsuzluğun tarlasında düştü-

Tene yayıldıkça sancı, karışır insanın harcı

Doruklarında dolaşıyorum, aydınlığım ol varsıl gülüşlerinle
Yangınlara atılmış bir yürekleyim, sessizliğimi al öpüşlerinle
Topraksız ovalardayım gülüm, okşa beni ölümsüz hayallerinle
Sensiz dar geliyor yaşamak, sil gözlerimdeki hıçkırığı ellerinle.

Kıyıdan hiç ayrılmayan bir dalganın cesaretinde saklıdır an'lar. Ayaklarımıza çarpan suların bizde bıraktığı kristal öpüşlerle yüreğimizin alyansına gizleriz tanımsız düşlerimizi. Yanlış doğruya, doğru yanlışa direnirken eski sevgilerle yaşar, yeni aşklarla şiir oluruz. Dünlerimizi yitirdikçe, bugünlerimizin sözlerinde kayboldukça, umarsızlığımız olacaktır yarın, yaşanmamış yerlerinde beni konuklasana.

Sessizliği kanatıyor hüznün bıçağı
Ağızda s/öz üşüyor, sitemler yarım
Gömlekte t/er rüzg/arla söyleşiyor
Kumdan kaleler yaparken çocuklar.

Bana geldiğin gün kırık bir yürektin
Varlığınla kor ateşler yandı içimde
Bitti hazanlarım, düğün oldu hüznüm
Eylüldü gözlerin, aşk oldun gönlümde

Sen sevdalı yüreğimde kırık bir ok

Heder olmuş ömrün son demindeyim
Yüreğimin kasidelerinde mor elemler
Yalnızlığımın izini sürüyor nicedir aşk
Toprağın kokusunu getiriyor rüzgâr
Yağmur suyunu içiyor bir kuş göletten
Kimsenin bilmediği bir yer var gönlümde

Kanlı sehpada bir dağ hüznü
Derelerde anlar su/skun
Başak güneşe müptela
Dalda çiçek arıyı bekliyor
Ölümün ilmeği boğazımda
Kalemin ucunda şiir üşüyor

Şaşkın terzi söküğü seni düşünmek
Sesli bir şarkıya sevginle eşlik etmek
Aşk, dikişleri sökülmüş bir yürek
Ulu orta, özlemle sarılıp öpüşmek
Anla beni, tutsana üşümüş ellerimi
Sabırla yeşillenirmiş sevinin bağları

Sürüler göçüyor sonsuzluğun çölüne
İniltili dağlarda hüzünlü bir izlence
Kuşlar kanat çırpıyor yuvadan uzağa
Heybede peynir, matarada bayat su
Gün güneşin taciziyle uykulara dalmış
Uçurumlara gül atıyor sevdalı bir kadın!