Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Uykusuz bir bedenin şenliklerine atılsak şimdi ahh
Şu yaşam trenlerinin peşinden çıplak ayaklarla koşuşsak

Onlarca sözün arsız katmanlarından arınınca sen
Vakti gelmiş buluşmaların dudaklarına kapılırdın
Hırpalanmış tanıklığımızdı aşk, kokuna yürürken
Suskunluğumun sesine takılır, sensizliğe atılırdım.

Yüreğinin söküklerini dikecek iğnedir sana sevgim
Sol yanındaki talan yangınları ben söndüreceğim
Toprak aşk kokuyor, çığlığım güneşte kavrulurken
Umudun lal mevsimlerinde aşkın derbendindeyim

Sustum, boyasız evlerin ıssız çığlıklarına sokuldum

Arzularımın coşkulu ırmaklarında yüzüyor aşk
Yasak tenimin kaygılı sırtında derin bıçak izleri
Ömrümün biçare tuşlarında bir kadın ağlıyor
Hüzünlü çehremin duvarında göçmen kuşlar
Yorgun gönlümün hicazında öfkeyle şakıyor

Kökü bahçemde büyüyen nazlı çiçek
Güzelliğini ruhumda büyüten sözcük şairesi
İmgelerin kurtarılmış bölgesidir gözlerin
Kendi çölümüzde büyür gölgesi, büyür hecesi.

Asmalara simli salkımlar sakladım bulasın diye

Ey benim göğsümdeki güneş tutuluşlu yar
Şafağımda günaydınla doruğuma yağan kar
Bir gök kuşağının minyatürlerinden düştün içime
Sevda aradığım limanlardan gülüşlerini sundun
Acılardan, hain bıçaklardan doğranmış yüreğime
Sevişlerinle, gülüşlerinle kutsal bir vefa sürdün.

Asi bir çağlayanım ben, gönlümün korsan afişlerinde aşkın devriyeleri
Yüreğimin pınarlarından yaşam akıyor, yitirdik masum ve duru sevgileri
Ömür haylaz bir mevsim, çığlıklar ekerek tükettik sevginin asil çiçeklerini
Fatihasız elvedalar çoğalıyor çevremde, sevinin kıymıkları batarken tenime

Zılgıt dalgalarla övünen denizlerin en soylu karıdır tuz. Öfkeyle çarptıkça taşa, sürtünür öfkeye su, delirmiş sorguların kapılarını rüzgâr gıcırdattıkça. Mavinin yoldaşıdır yeşil, kırmızı şafakların nuru hep gizemi saklar koynunda, yalçın dağların ve azgın dalgaların buluşmasıyla öfke dönüşüverir bir anda hazza.

Özlemli ruhumu yasladım yokluğunda, dalganın sessiz çağıltısına
Kundaklı hüzünlerin sandalıyla geçemedim afyon bakışlı gözlerini
Yüreğimin başkaldırılarına kentler isyan etti, eridi kar dağlarımda
Gül kokulu düşlerin zindanlarında yazdım ben en ölümsüz şiirlerimi

Sana saklanmış varoluş derlemelerinde
Bir görsen içimin yitik ve antik zehrini

Gözlerin pencerelerde kaybolduğu gün
Rüzgârlar ülkesine yolculuğa çıkacağız
Bir masalca dilimizde eriyecek isyan
Ben olmayacağım karşında lakin
Bir sen göreceksin tepeden tırnağa
Gelirken aşkı da getireceksin bana