Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Yalnız bir gölgenin yokluğu peşimde
Rüzgârda sızı, yollarda izim
Isıtmıyor avuçlarımı güneş
Mor düşünüşlerin içinde
Kimsesizim.

Sürüler göçüyor sonsuzluğun çölüne
İniltili dağlarda hüzünlü bir izlence
Kuşlar kanat çırpıyor yuvadan uzağa
Heybede peynir, matarada bayat su
Gün güneşin taciziyle uykulara dalmış
Uçurumlara gül atıyor sevdalı bir kadın!

Yaman bir ağrının yorgun yükleriyle geçiyorum yokluğunun yollarını
Öfkesini yüreğinde taşıyan bir bezirgânım ben, arıyorum aşkın kollarını

Kendi gölgemizin çardağında bulduk birbirimizi
Ve o gölgeli yalnızlıkta sorguladık dünlerimizi
Hayal tacirliği diyorlar adına aşkı düşlemenin
Gözlerin kahve telvesi, dudağında hüzzam çiy
Beni çiz diyorsun bembeyaz bir kağıt üzerine
Ellerimi yüreğime bağlamışsın nasıl çizeyim! ..

Rüzgârlı bir ömrün penceresinden izliyorum uzakları, gönlümde feryat
Çok sesli bir düşünüş senfonisi yüreğimde, haykırdıkça ruhumda kıskaç
Hüznün şehirlerinde güneşi bekliyorum, gönlümde muammalı bir hat
Gölgelerin dansına karışırız her sabah, asık suratlı bir hancıdır hayat…

Deniz kendi derinliğinde uçarı bir rüzgârı gizler, uç iklimlerin alaca sancılarıyla üşürken ellerimiz. Bir ömür hapishanesidir hayat, biz aşkın fırtınalı tepelerinde yaşamın günlüklerini sevdayla yazar iken. Her derinlik güncesiz sarılışların yurdudur, biz ömrümüzün ipekten saraylarında sevdalı sözcüklerden şiirler örer iken. Elde var hüznü çalmadan mevsimlerin senfonisi, biz kendimize sarılışlarımızın o korkulu kollarına yoksul düşünüşlerimizi atarız, işte o an hızla akan bir nehir olur yaşamak.

Öpülmemiş düşünüşlerin sırtında gürzdüler
Uzak panayırlarda çocukça özleme düştüler
Raylar hıçkırık taşıdılar hep öksüz yurtlara
Eşkâlsiz sevgilerin terli yatağında öpüştüler

Rahvan bekleyişlerin yelesinde mağrurdu an

Sessizliği kanatıyor hüznün bıçağı
Ağızda s/öz üşüyor, sitemler yarım
Gömlekte t/er rüzg/arla söyleşiyor
Kumdan kaleler yaparken çocuklar.

Doruklarında dolaşıyorum, aydınlığım ol varsıl gülüşlerinle
Yangınlara atılmış bir yürekleyim, sessizliğimi al öpüşlerinle
Topraksız ovalardayım gülüm, okşa beni ölümsüz hayallerinle
Sensiz dar geliyor yaşamak, sil gözlerimdeki hıçkırığı ellerinle.

Kıyıdan hiç ayrılmayan bir dalganın cesaretinde saklıdır an'lar. Ayaklarımıza çarpan suların bizde bıraktığı kristal öpüşlerle yüreğimizin alyansına gizleriz tanımsız düşlerimizi. Yanlış doğruya, doğru yanlışa direnirken eski sevgilerle yaşar, yeni aşklarla şiir oluruz. Dünlerimizi yitirdikçe, bugünlerimizin sözlerinde kayboldukça, umarsızlığımız olacaktır yarın, yaşanmamış yerlerinde beni konuklasana.

-Ayrılık sürdüm tene, masal kendine küstü
Her sevda doyumsuzluğun tarlasında düştü-

Tene yayıldıkça sancı, karışır insanın harcı

Şaşkın terzi söküğü seni düşünmek
Sesli bir şarkıya sevginle eşlik etmek
Aşk, dikişleri sökülmüş bir yürek
Ulu orta, özlemle sarılıp öpüşmek
Anla beni, tutsana üşümüş ellerimi
Sabırla yeşillenirmiş sevinin bağları