Baharın bir tek adı kaldı sende
gülüşünü içime gömdün sevdiğim
zehebi geceler yollarımı kesende
uykularımı ikiye böldün sevdiğim.
Aklımın dehlizlerinde dolaştın
Düştüm yârim yine senin izine
İster isen azad eyle yâr beni
Üşüdüm de beni yatır dizine!
Ter kokulu gömleğine sar beni.
Sevgi koydum yârim sefer tasına
Yad ellerde bir çıkmaz anda
Ömrüme düşen varım
Yaşama gücüm sevincim
Hayat pınarım
Sırtımı verdiğim
gül kokulu çınarım.
Sokak ortasında vurulan bir kuş misaliydi aşkımız
Bir kanadına da sen basıp geçtin, vefasız.
Çıkar eldivenlerini dokun, ellerin kan görsün
Kapılıp gittin ayrılığın vehmine
Çıkar gözlüklerini bak, gözlerimin kalbine!
Her mevsim ahında kar boran var da
Beni bir sevdaya salan ömrümün.
Bir ümidi sendin, çok uzaklarda
Bakiye bir hüzün kalan ömrümün.
Yürüdüm yollarda ayak yalını
İlk aşığım dediğimde şaşırdın
Gönül bir uçan kuştu be balım
herkese vuslat nasip oldu belki
benim yollarım yokuştu be balım.
Felekle yoktur biraz aram diye
Balım, gül dalım!
Saçlarının zeytin kokusunu, getirir rüzgar
Teninin buğday kokusunu balım.
Uzakta olsan da burada hissederim
ruhumu sarar asil kelebekler,
Sen aklıma düşünce…
Başımı yaslasam göğsüne sevdiğim
Bu dünya dönmese dursa ne çıkar!
Dokunsa saçlarına titrek ellerim
Saatler ölümü vursa ne çıkar!
Düşmesin bu öksüz aşkımız dile
Yok artık, kurtarmaz bizi bu hayat
Ahlaktan, ilimden, irfandan başka
Fani olan her şey kalıyor bayat
Ne kaldı, zarar ziyandan başka!
Hayat ağacımızın yaprakları
Birer birer dökülüyor sevdiğim
Koca ömrümüzün hayat taşları
Birer birer sökülüyor sevdiğim.
Olsun yârim her deminde güzelsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!