Saffet Çakır Şiirleri - Şair Saffet Çakır

Efkârım da salkım salkım biten yâr
içimde tüter karlı dağlar
Güller kurumuş dağarcığımda
yağmurlar bir başka ağlar
Efkârım da tüten bir şey...

Seher vakti bir serçenin ötüşü
Şiirimdir yüreğimde türkümdür
Bir bebeğin bir çiçeği tutuşu
Şiirimdir yüreğimde türkümdür.

Gümüş nehrin bir deniz’e akışı

Usul usul üşüyor akşam
dallara fısıldıyor sessizce kuşlar
bilmem koca dünya kime yâr !
yüreğime dokunan ey hazin rüzgâr!
iyi ki sevda, iyi ki aşk var.

Üşüyor ruhum, ruhum üşüyor
yüreğime yine nur adın düşüyor
aklımın dehlizlerine saklanıyorum
oda oda kapı kapı bir ışık arıyorum
Mecalsizim sesime ses ver efendim,
beyhude ömrüme nefes ver efendim!

Vefalı ol ey gönül, su kadar ırmak kadar!
Seni gül ile karşılayan çiğnediğin toprak kadar.
zümrüt dağların doruklarında kanat açan yar
var mı ötesi, bir selam ile hatır sormak kadar?

Güneşin öptüğü bulutlara yasladım başımı

Ve sen bir gün yüreğimden gidersen
ben tutunam hangi dala sevdiğim
bir elim yüzümde, sen uzaklarda
sinekler konuyor bala sevdiğim.

Yıllar geçip gitti görmedim yüzün

Ve sen şimdi nerdesin kimbilir?
Hangi yaban elde
Bilmediğim diyarlarda.
Karlı dağlar ardında, kışta karda.

Yüreğimi hangi deme sığdırsam?
dağlar bile taşımaz ki sevdiğim
bir sevdaya râm olmuşsa bu gönül
zemheride üşümez ki sevdiğim.

Yola çıktım menzilim bir durakta

Pencereme vuran rüzgar
içimde tarifsiz bir mevsim var.
Masum yüreklere konar kırlangıçlar
dağların yamaçlarına düşer kardelen
sinesinde buzulları eriten
içime batan hercai diken.

Yaralı bir ceylan'dır şimdi ayrılık
Çağırsam gelir mi sensiz seneler
Susardı yüreğimde hırçın ırmaklar
Bu nasıl deniz ki bir suya hasret
Dalgalar öpüyor haşin kayalıkları
Susuyor deniz bir kara parçasında