Yazamam demiştim
Ellerim tel tel dökülmekte
Gün geceye dönerken
Dizlerimin bağı çözülmüş
Ruhum da çözülmekte
Kollarından fışkıran çiçekleri dersem,
Yakalasam senin, serin bahar kokularını.
Gönül bahçen açılsa, orada kalbimi gömsem,
Örüversem sevginin eşsiz dokularını.
Kucaklaşsan derin kaynakların sularıyla.
Dün sen miydin yanımdan geçen?
Ayaklarının sessiz sensizliğimiydi?
Dün sen miydin benden vazgeçen?
Solan ruhunun güvensizliği miydi?
Dün müzikler notalarını unuttuğunda
Dün bir keskin bıçakken sözlerin
Akkor olmuş yanıyorken gözlerin
Yaralarım kanıyorken en derin
Sendin yok diyarlarda taht kuran
Bırak aksın göz yaşların
Sakın silme
Soluk ay ışığı parlıyor
Yanak izlerinde
Bırak aksın göz yaşların
Kendi yokluğuma sarılsam
Kendi yokluğumda sarılsam sona
Bir hiçlik deniziyle anılsam
Çoklukta tanınmasam ya da
Bir testi olup da boşalsam
Gülümsemenin gülen nefesi
Tragedyanın en tiz perdesi
Dudaklarıma takılı şen sözcükler
Coşkun melodinin bir acı güftesi
Do majörler selam durmuş
Sıfıra sıfır koydum
Sonsuz çıktı kısmetime
Gözüm kapalı hiçliğe daldım
Sanrıyı yuvarladım ellerimle
Gölgeliğe filan düştüm
Hep gülsen ölürdüm yolunda
Sen gelsen erirdim yanında
El versen yanardım onunla
Bir sevsen canındım canında
Savaşa hayır diyemeyiz
Çünkü biz akrebiz
Huyumuz bu
Bizden olmayanı öldürmeliyiz
Kurbağanın sırtında dereyi geçerken
Saflarımızı seçerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!