Suskunluğumu yalnızlığıma
Ortak eden zaman
Umudu gökteki yıldızlarda
Beklediğin karanlık gecelerin
Sabahında arayan bir adam,
Sabır taneli tespihlerim
Güzellik yaşamın ta kendisidir
Yüzünüzdeki örtüyü açtığınızda
Yaşam da sizsiniz, örtü de
Güzellik sonsuzluktur,
Aynada uzun uzun kendini seyreden,
Varoluşun yükünü dayanılmaz hale getiriyoruz,
Hafifleştirmek mümkünken,
Aklımızı ve güzelliğimizi içimizden çekiyor,
Hoyratlaşıyoruz ağırlaştıra, ağırlaştıra
Mücadeleyi çatışmaya dönüştürdüğümüzde,
Hayatın bize görünen tarafının
Anlamsızlığından dolayı,
Hem kendi umutsuzluğumuz
Hem de tüm insanların umutsuzluğuna,
Çare olma arayışımızda,
Tüm baskın duygulara karşı,
Bir garip yalnızlık zamanının
Kök söktüren efkârına bırakmıştım kendimi,
Birikmiş özlemlerin yükü yüklenmişti sırtıma,
Sevdaya diz çöktürecek satırları dizerken,
Hasrete köleydi dizeler
Asırlardır, bölüşerek yaşadığımız için yok olmadık,
Bölünürsek bölüşemeyiz
Aklın yolu birdi
Akıl karıştıran düşmanı dost sandık,
Bölüştüğümüz için tok olduk,
Bölünürsek yok olurduk.
Zaman sanki en mümbit anını yaşatıyor,
En iyi ürünlerini verdiği hazan mevsiminde,
Alıyor tek tek göç vaktinde verdiklerini.
Geldiklerinde dünya nasıldı,
Gittiklerine ne demeli
Birileri yüreğimize dokunuyor,
Dokunanlar kelimelerin diline dolanıp
Yüreğinden kopan kıymıklar gibi
Kağıda düşüyor
Birileri; birilerine birilerini yazıyor
Yaşamın tiyatrosu ölüm değil ki
Ölüm; hayatın içimizde
Ölmesine izin verdiklerimiz
Öyleyse o sahnede öyle oynamalı ki
Kendin/i bile kendine b/ağlayasın.
Hayatı ağlatmayacak şekilde yaşarsan,
İroni zekâyla yapılabilen bir iştir,
Alay edebilmek ise budalalılık gerektirir,
Payesi kadar yer kaplayan köşelerin yanında,
Her devirde adam olmak zor iştir.
Tutundukları yerin hakkını verebilmek için çırpınırlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!