Önder Karaçay Şiirleri - Şair Önder Karaçay

O gamze bir tek
Gülerken çıkar ortaya
Bu güzelliğin hayranları
Hemen gelir oltaya

Önder Karaçay

Aklı bir kıyıya itmişiz meğer,
Akla ihtiyaç duymayacağımızı düşünmeden
Bu yola girmiş olmalıyız ki
Aşkın sonsuzluğuna
Akılsız ulaşabileceğimizin yanlışına düşmezdik.

Bedava dağıtılıyordu kömürler,
Soma'da bedavaya alındı ömürler.
Yaşamak pahalı, ölüm bedava!

Ucuza alındı ömürler,
Emeği ile ekmeğini kazananların canı bedava!

Yaşamın iki önemli konusu var
Biri zaman diğeri insan, biri boyut, biri soyut
Zaman geçiyormuş gibi bir algı ile aldatır insan kendini
Oysa zaman geçmez kendini sürekli tekrar eder, zaman içinden bizi geçirir
Zaman ilerlemediği halde insan zamana karşı hep geç kalır

Yokluğun olağan olduğu
Açlığın sıradanlığında
Umudun sonsuzluğu ufukta
Kötüler yüzünden
Açlık var dünyada

Müddeti Adem’den beri,
İnsanlık bir ileri bir geri,
Cehennemde kendine ateş olacağını,
Düşünen mi var?

Aldatıp oyaladı hepimizi çokluk yarışı,

Dağılıyoruz kopan taraflarımızdan,
Toplanamama tehlikesine sürüklenerek,
Gün kopan parçalar gibi sığınıyor zamana,
Yitik zamanın ipine tutunmuşları görünce
Zaman da iplerini koparmış gibi geliyor, insana

Aşk; yaşadığımız hayatın kirine, pisine,
Bulaşmadığımız alandır.

Bir arınma, temizlenme yurdu gibi,
İstemediklerimize karşı,
Bilenme, direnmedir.

Yorgunuz, borçlarımız çoğalmış,
Gece uykusuz göz kapakları düşmüş,
Uyanmaya ihtiyacımız var.

İnsanlık unutulmuş, vicdan kurumuş,
Güller solmuş, sağır olmuş kulaklar.

Yaşamı söz tuvaline betimliyordum
Bir tarafta yaşadıklarım diğer tarafta yaşayamadıklarım kalacaktı,
Küçük kaygıların sığ vuruşlarıyla değil, gerçek ve sonsuza dek yaşayacak, hatırlanacak olan yumuşak fırça darbeleriyle anlatı resmediyordum.

Şimdi de var olmanın hatırına,
Bir dolu yaşamı geleceğe taşıma kaygısıyla anlamdan yoksul olgulara çokta önem yüklemeden kendi hayal gücü ateşimin büyüttüklerinden daha fazla büyük olmayan,