Kültür Sanat Edebiyat Şiir

ne olur bir sabah kapım çalınsa
açınca gülüşün içime doğsa
belki bir meyhane,birazda rakı
sen türkü söylesen,ben eşlik etsem

üstümden kaputumu aldılar
öldüğüm zaman.
üşüyorum,
önümüz de kış.

sardım acılara,
kaldım imkansıza,
yüzünü göremeden geçti koca zaman
bari gel son defa
sesini duyamadan geçti koca zaman
bari gel son defa

eğlenme, oyalanma, yolculuk var
geç kalma, beni yorma, az günüm var

gel acelem var çağırıyor yollar
belkide dönemem seni göreyim yar
canım acıyor ağlıyor kuşlar
gitmeden son defa sana sarılayım yar.........

bu gece içimdeki herşeyi yakıyorum
sabaha çıkmaz bir ömri tozlayıp geçiyorum
koşuyorum yağmura,yüzümdeki damlalar
temiz olsun temiz

bu gece içimdeki kiri pası öfkeyi
yakıyorum herşeyi yansın
arınmaktır maksadım.

bu yaralar ah yarası
durmaz kanar el değince
olmaz gülüm değil sırası
konuşuruz gün gelince
anam ağlar,yüzüm gülmez
gurbet elde sessizce
taşlar yastık,yıldız yorgan
aşk yarası içinde

sende durma vur dağlara,
öyküler anlat sulara
türküler yak doruğunda
koş yarınlara........

gerçek bir SANATÇI.

doğum günün kutlu olsun
mutlu ol senelerce
sana boncuktan kuş yaptım
konacak pencerene
karakollar beni alır
sorgular gecelerce
hiç bekleme
belki gelmem
gelemem senelerce

kaldı mı şimdi o eski aşk eski tat
uçupta gitti gençlik denen fırsat.
bilse ki insan o günlerin hazzını
böyle siyah beyaz geçer mi hayat.

yağmur yağsın,güneş açsın
gökkuşağı insin başına
gül biraz,bugün sen giriyorsun yeni yaşına.

mumları üfle,bir dilim kes hayattan
hatırla beni gideceğim yanından
gidişim öyle bir gidiş ki hep yanındayım
birleşip ayrılan yolun farkındayım

yağmur yağsın,güneş açsın
gökkuşağı insin başına
gül biraz, bugün sen giriyorsun yeni yaşına..........

hiç kimseyi sevemezsin sandığın zamanlar
dalgakıransız bir çocuk bütün limanlar......

ne postacı uğrar semtime
ne turnalar selam getirir
vefasız çıktın istanbullum..................