Bir çocuktu Ve büyüdü sonra İki yol ayrımında kaldı Biz gibi tıpkı. Bir çocuktu Ve büyüdü sonra Kirlendi de büyürken Sonra arındı. Bir çocuktu Ve büyüdü sonra Acıları gördü ve Peşinden gelen sevinçleri. Büyüdü büyüdü ama Benim için hep çocuk kaldı. Hep içimdeki yara, Hep içimdeki tomurcuk. Hep uzağımda, Hep yakınımda taa şuramda İçimde. Hep kavgam, Hep kahkaham. Hep kan bağım, Hep gönül bağım. Gitsem de gitse de Hep onda kaldığım ve hep bende kalan Karındaşım….
ne okul mu? ! kim bizim kız mı? ! ne diyorsun yav ne okulu...evde aş, iş, bağda tarla, çapan var iken okulda nedecek...get sebinin aklını boş işlerle uğraştırma...kovdurtma kendini bana....deli misin divane mi? ? ? hayda.....
der amcalar, teyzeler...eee haklılar dimi..o kadar geçerli sebep varken... ki öküzü bile karısından önce gelen amcanın kızı için bu kadar çene çalması, safsatası şey pardon fedakarlığı diyecektim dilim sürçtü...
aynı misal geçtiğimiz yakın geçmiş yani...kuş gribinden tavukları toplanmak istenen amcanın sözlerinde de vuku bulmakta...
…o….
Bir çocuktu
Ve büyüdü sonra
İki yol ayrımında kaldı
Biz gibi tıpkı.
Bir çocuktu
Ve büyüdü sonra
Kirlendi de büyürken
Sonra arındı.
Bir çocuktu
Ve büyüdü sonra
Acıları gördü ve
Peşinden gelen sevinçleri.
Büyüdü büyüdü ama
Benim için hep çocuk kaldı.
Hep içimdeki yara,
Hep içimdeki tomurcuk.
Hep uzağımda,
Hep yakınımda taa şuramda
İçimde.
Hep kavgam,
Hep kahkaham.
Hep kan bağım,
Hep gönül bağım.
Gitsem de gitse de
Hep onda kaldığım ve hep bende kalan
Karındaşım….
Bir eli hep göğsündeydi
Tam kalbi üzerinde
Bir eli ise hep ellerimizde
Soğumasın kalbimiz diye
Bir gözü kapıdaydı
Bizi bekler
Bir gözü bende
Saklambaç oynarken
Bir tebessümü bana idi
Sevincim büyüsün diye
Bir tebessümü kendine
Şanslı olduğu için
Bir sesi bana idi
Yalnız değildim hiç
Bir sesi kendine
Yalnız olmadı hiç
Bir yüreği vardı ki
Kocamandı
Ki ne ondaydı ne bende
İç içeydik orda
Kocamandık o küçücük yerde
Babam
Benimdi
Bendeydi
Şimdi
Benden de içeri
ne okul mu? ! kim bizim kız mı? !
ne diyorsun yav ne okulu...evde aş, iş, bağda tarla, çapan var iken okulda nedecek...get sebinin aklını boş işlerle uğraştırma...kovdurtma kendini bana....deli misin divane mi? ? ?
hayda.....
der amcalar, teyzeler...eee haklılar dimi..o kadar geçerli sebep varken...
ki öküzü bile karısından önce gelen amcanın kızı için bu kadar çene çalması, safsatası şey pardon fedakarlığı diyecektim dilim sürçtü...
aynı misal geçtiğimiz yakın geçmiş yani...kuş gribinden tavukları toplanmak istenen amcanın sözlerinde de vuku bulmakta...
'yapmayın etmeyin karımı, çocuklarımı alın tavuklarımı bırakın...'
yav bırakın da bizi bari kurtarın değil mi? ? ? ? ?
asaleti KARANLIK oluşundan...! ! !
aşktaki çokluk tecrübeye değil cehalete delalettir...
ne mutlu biricik kalanlara...
yara sızlar
ok değmiş yara sızlar
yaralının hâlinden
ne bilsin yarasızlar
Güle naz
Bülbül eyler güle naz
Girdim dost bağçasına
Ağlayan çok güleNAZ
Düşte gör
Hayalde gör
Hayalde gör düşte gör
Düşenin dosti olmaz
İnanmazsan düşte gör
benki yollarımı sana doğru çizmişim.
aklımdan geçenleri kalbimde DEMLEMİŞİM
birşeyler için atmadıkça kalp
yaşamla iç içedir ÖLÜM....