Nedim Uçar Şiirleri - Şair Nedim Uçar

Ne zaman erkenden dışarı çıksam,
Sabahın sisinde seni bulurum.
Bulutlar inerken uzağa baksam,
Yağmurun sesinde seni bulurum.

Seneler geçse de değişmez çile,

Şadırvandan dökülen sular,
Gecenin matemini sorgular.
Mavi boşlukta bir yıldız kayar,
Işığı tam yirmi dört ayar,
Gözlerim hayale dalar.

Uzak saydığımız şeyler vardır ya hani,
Onlardır aslında bize en yakı.
Öğle değil midir hanımlar, beyler?
Bırakın uyumsuzluk yargısını,
Geleceğe mutlu bakın.

Gördüğüm rüyayı hayıra yordum,
Gözlerin menekşe, mordu geceler.
Belki de boş yere hayaller kurdum,
Sabahlar geç oldu, zordu geceler.

Bir mektup yazıp da atmak istedim,

Kayalı vadinin soğuk suyunda,
Uçarak dans eder güz yaprakları.
Rüzgârın çığlığı dere boyunda,
Mavi gökyüzünde bulut dağları.

Vadinin ucunda ışıklı kaya,

Böyle mi yazılmış alın yazısı,
Çilenin zehrini içti bu ömrüm.
Toplandı başıma derdi sızısı,
Acılar içinde geçti bu ömrüm.

Çıkarsız kapımı çalan olmadı,

Çifteler kırının uç noktasından,
Toprağın üstüne çıkar Sakarya.
Kıvrımlı kayanın billur tasından,
Bir çağlayan gibi akar Sakarya.

Tepeler dolaşır,dağlar dolanır

Be, hey deli gönül çekil aradan,
Dallar gazel döker sarı üstüne.
Alnımıza böyle yazmış Yaradan,
Yiğit, güzel sevmez yârı üstüne.

Mevsimler bir anlık tadı yok yazın,

Bir haber beklerim gelmez sıladan,
Gözlerim yollarda sorma postacı.
Başım kurtulmuyor dertten, beladan,
Felek vurmuş, sen de vurma postacı.

Mutlu günlerimiz kalsın hatırda,

Onbeşinde, yirmisinde, kırkında,
Seven yürek sevdiğinin farkında,
Döner hayat yükü sevda çarkında,
Hangi gönül sevilmeyi istemez.

Deli gönül her cefaya katlanır,