Nedim Uçar Şiirleri - Şair Nedim Uçar

Çektiğim çileyi açarsam sana,
Dudaktan öteye, dil figan eder.
Suskunluk aslında yakışmaz bana,
Dökersem yazıya, el figan eder.

Anılar aklıma gelir bir anda,

Bir bulut oturmuş dağın burcuna,
Açmış kollarını yellere karşı.
Dere kenarında suyun gözesi,
Hazırlar kendini sellere karşı.

İkindi zamanı gölgeler kara,

Penguenler buzullarda gezerken,
Dolunay’da yorgun düşer bulutlar.
Kozmik saat sınırları çizerken,
Değişmeyen değişimdir umutlar.

Kaybolurken alışkanlık dürtüsü,

Göğsüme saplanan derin sızıyı,
Acı çekmeyenler bilmiyor baba.
Alnıma yazılan ince yazıyı,
Yazan kara yazmış silmiyor baba.

Istırap içinde geçer günlerim,

Eski yeni tüm çağları,
Yaşar gibi bilen benim.
Buzulları sarp dağları,
Bir solukta delen benim.

Sorma bana neden niçin,

Yılların özlemi yaktı bağrımı,
Vefasız aklımı başımdan aldı.
Çekmeyen bilemez gönül ağrımı,
Kalbimin kapısı kilitli kaldı.

Yüreğim alıştı çileye, derde,

Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Sn.Prof.Dr.Yımaz BÜYÜKERŞEN'ne nazire. 04. 04.2004

İkinci dönemi iyi ayarla,
Yitmesin günümüz bilgisayarla,
Yeniden doğuşu çağa uyarla.
Yıllar çabuk geçer yazık olmasın,

Gül kokulu, zülfü çeşmi siyahım,
Güzelliğin imdadıma yetişir.
Mah yüzünde sona erer eyvahım,
Güzelliğin imdadıma yetişir.

Tutkularım sana doğru bir vefa,

Bizim ele bahar geldi diyorsun,
Burada dağlara kırağı düştü.
Gözlerim yollarda kaldı diyorsun,
Bana yadellerin ırağı düştü.

Ne gecen bellidir, ne de gündüzün,

Kalemim yazarken hicap duyuyor,
El malıyla sofra kuranlara vay.
Biri hortumlarken biri soyuyor,
Çalışmadan vurgun vuranlara vay.

Dünyanın çivisi çıktı çıkacak,