Nedim Uçar Şiirleri - Şair Nedim Uçar

Aziz dostum umutlanma boşuna,
Emeklerin zay olduğu yerdeyim.
Yazdıklarım gitmese de hoşuna,
Makamların pay olduğu yerdeyim.

Hancı sarhoş, yolcu mayhoş, iş yalan,

Bülbül haber bekler seher yelinden,
Aşık nağme döker sazın telinden,
Çeken anlar ayrılığın dilinden,
Can bildiğin vefasız yar el olur.

Zaman saklı, gizli örer ağını,

Gün yiterken saçlarının ucunda,
Serap değil gördüğümüz su gülüm.
Ay ışığı dinlenirken avcında,
Tut elimi gerçek sevgi bu gülüm.

Aramızda hiç mesafe kalmasın,

Ak köpük üstünde eski takalar,
İlyas, Temel, Dursun hamsi yakalar,
Fıkraya dönerken anlık şakalar,
Rize’de dört mevsim çay Karadeniz.

Doğal bir gıdadır fındığın içi,

Güneş kaybolurken ufkun ucunda,
Akşamlar üstüme döküldü birden.
Mutluluk ararken hüzün burcunda,
Yüreğim yerinden söküldü birden.

Ah, bu gurbet elin çilesi bitmez,

Geceyi kuşatan sarı yıldızlar,
Bir haber götürün ay yüzlü yâre.
Gözlerim yollarda yüreğim sızlar,
Ayrılık kalbimde devasız yara.
Bırakmam bu aşkı başka bahara.

Ağlama ceylan gözlüm, gözyaşların akmasın,
Seni seven bu kalbim sevmekten hiç bıkmasın.
Her zaman yanımda kal aşkı beni yakmasın,
Seni seven bu kalbim sevmekten hiç bıkmasın.

Bombalar dağı delerken, barut gazı kokar savaş,
Namlular kurşun elerken, yürekleri yakar savaş.

Ana yasta, çocuklar aç, toprak bile suya muhtaç,
Bazen hücum, bazen vurkaç, kin tohumu eker savaş.

Kirpiklerin saplanırken sineme,
Yağmur gibi damla damla düş de gel.
Gözlerinle öldürmeyi deneme,
Al hançeri, vur kalbime işte gel.

Suları masmavi bir sahildeyim,
Yüreğim ilkbahar, saçlarımda kar.
Seninle birlikte hiç ayrılmadan,
Yaşamak isterim sonsuza kadar.

Hasreti sulara, buza atarım,