Nedim Uçar Şiirleri - Şair Nedim Uçar

Gurbet akşamları çaldı çocukluğumu,
Duygularım tarumar.
Şakağımı okşayan bahar rüzgârında,
Anamın ellerinin,
Sıcaklığı var.

Gökyüzünde irkilirken mavi renk,
Bil, geceler kara bağlar bir yerde,
Yıldızların feryatları arşa denk,
Al şafakta yürek dağlar bir yerde,

Kar yanığı mor dağların saçları,

Al bayrak altında özgür yaşarsın,
Anadolu’m,cennet yurdum,Türkiye’m.
Uygarlık yolunda çağlar aşarsın,
Anadolu’m cennet yurdum,Türkiye’m.

Antalya’da bahar,Ağrı’da karsın,

Bir eylül sabahı geldim kapına,
Ya beni bağışla, ya gönder geri.
Dalında kuruyan güllere inat,
Özledim kokunu yıllardan beri.

Gecelerim hicran, gündüzüm yetim,

Aşk dediğin aslında üç harfli bir hecedir,
Aşkı tatmayanlara aşk, karanlık gecedir.
Vuslat şarkılarındaş hasret türkülerinde,
Aşk, cennete açılan bir kutlu penceredir.

İnancın kuvvetidir Kızıldeniz’i yaran,
Kavuşamaz Tanrıya çalışmadan yalvaran.
İnsanın yüreğidir sevgilerin aynası,
Gerçek insan olanın mamur olur dünyası.

Katı kalpleri açar sıcak bir gülümseme,

Al duvaklı gecelerin gözyaşı,
Mor dağların eteğinde gizlenir.
Gün dönümü Dolunay’ın telaşı,
Okyanusun sularında izlenir.

Dalgalarla söyleşirken sam yeli,

Almanya'dan mektup yazdım yurduma,
Telgrafın çekildiği yerdeyim.
Dil bilmezsen kimse gelmez yardıma,
Boynumuzun büküldüğü yerdeyim.

El yakıyor şu Alman'ın parası,

Mevsimler girmeden gündönümüne,
Bir kerecik olsun ara sevdiğim.
Sen de benim gibi sev ölümüne,
Yüreğim aşkından çıra sevdiğim.

Dağları deliver bahar, kış deme,

Belki de ben seni tez unuturdum,
Dudağım adını anmasa idi.
Özlemle yolunu hiç beklemezdim,
İçimde ateşler yanmasa idi.

Yeniden açmazdı ruhumun gülü,