Alışık değilim özel günleri kutlamaya,
Hem,bir sürü özel gün var:
Doğum günü, kadınlar günü,
Babalar günü, anneler günü...
Diyordu,
Güzel gözlü bir anne...
Gamzelerinde kayboluyorum,
Işıl Işıl gözlerinde eriyorum.
Bakışların,
Bütün ruhuma aşina.
Sesindeki o tını,
Beni kendime getiriyor.
Sen sevdin mi ki beni?
Yollar tanıdık yürüyorum
Bir yerden sonra
Ayaklarıma hükmüm geçmiyor
Tökezliyorum
Çöküyorum olduğum yere
Bir tek farkımız var, gökyüzünden...
Severiz, yanarız, kavruluruz
İçin için...
Saman alevi gibi..
Sesimiz çıkmaz ki bizim...
Gök derdini taşıyamaz,
Şimdilerde içimde,
Dayanılmaz bir ağırlık var.
Duyumsuyorum,
İçime,
Dolup dolup geriye boşalan,
Bir türlü,
Dünya dönüyorsa eğer,
Gün her sabah ışıyorsa ,
Dağların ardından...
Ve yağmurlar,
Silip süpürüyorsa tüm pislikleri,
Onların yüzünden mi ?
Sevgili yüreğim!
Bunca yıl,
Yalanlarla yetindin.
Oysa yüreğine,
Sevgi kuşu,
Konmamıştı hiç…
Aydınlığın olduğu,
Hiç bir yerde nefes alamıyorum.
Soluk alışverişlerim duruyor,
Aniden...
Kalbim, öyle bir atıyor ki...
Duracak sanıyorum.
Önce,
Yetimlik halkası geçti boynuma,
Arkasından,
Amansız yoksulluklar,
Büktü belimizi....
Müşküldür...
Sevilme isteği
Kişisel bir gereksinme…
Yaşantısının,
Çocukluk bölümünde,
Ebeveynlerinden birini kaybedenler,
Çocukluktan sonraki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!