Gece soğuk,
Hava buz gibi...
Ve her yer zifiri karanlık
Etrafım darmadağın
Benim gibi tıpkı,
Biraz orada...
Kendimizle yüzleşmeliyiz.
Üzdüğümüz, incittiğimiz,
Üzüldüğümüz, incitildiğimiz,
İnsanları ve olayları affetmeliyiz.
Birbirine değen cisimler,
Hareket edince
ağırlaşır iyiden iyiye
dünyaya açılan pencereler
kapandı kapanacak derken
kepenkler
bir tatlı hoş duygu
bir yumuşaklık ve hafiflik
Eski bir,
Japon inancına göre,
Bin turna kuşu yapan birinin,
Bir dilek dileme hakkı,
Oluyormuş.
Ve turnaların,
İnsandan insana kurulan,
Kalın, sıcak, sağlam köprüler...
Derinlikte, gölgelerde kalmış,
Ortaya çıkamayan anılar...
Çocukluğunun,
Sıcacık gecelerine sinmiş,
Yeni bir doğuma hazırlanıyor
Dünya...
Geçen ,
Sancılı yıllar geride kaldı
Sürekli düşük,
Ölü doğumlar,
Kendi kalbinizin atışlarını,
Duyabilecek kadar,
Yalnız kaldınız mı hiç?
Nefesinizi,
Canınıza yoldaş edindiniz mi hiç?
Hava buz gibi soğuk,
Çocukluk aşkımdın,
Biz seninle ta ezelden beridir,
Sevgiliyiz.
Gizli sevgili…
Sana,
İlk duygularımı açışım,
Salgın,
Bacağı sarmıştı,
Ortalık toz duman...
Ölümler,
Sokak başlarını tutmuş,
geçit yok...
İyi ki öğretmenim,
Şanslıyım ...
Ve iyi ki,
Gülümsemelerimden,
Geleceğe ışık tutan (yayan)
Sevgili çocuklarım....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!