Bu hep böyle mi olacak?
Ben,hep kurak,tozlu bir toprak,
Sen,yağmur yüklü bulut.
Yolunu gözleyip mevsimler boyu
Hiçbir sağanağına tutulmadan
Hiçbir damlana karışamadan
İsmini kazıdım en sarp yamaçlı dağların zirvelerine.
Kimi geceler yıldızların kırpışan parıltısında ,
Kimi geceler de ayın en parlak simasında dokundum gözlerine.
Bilincimin uçsuz bucaksız topraklarında filizlendirdim senli düşlerimi.
Hasretinle her gece tutuşturdum dizelerimi.
Uzayan yollarda büyüttüm iç kanatan özlemini.
Sen, sensizlikte bende sensin.
Sessizlikte de sesime sessin.
Öyle ki benden ötede benliksin bende.
Ben, sende sen miydim yoksa bendeki senden kalan ben miydim?
Belki de sende hepten bensizliktim.
Sen,benliğimin beni terkedip gidecek çok yeri varken bende sen oluşunun sebebisin.
Belki herkes gibi
Hiçbir şeyin,
Hiç kimsendim.
Belki bir yokluktum,
Küçücük bir boşluktum sende.
Doğmamış bir günün hiç gelmeyen gecesiydim
Vermek,
Sana vermek,
Umudu,
Özlemi,
Uykuları,
Bütün bekleyişleri düşünmeksizin sana vermek.
Fırtınaya tutulan bir geminin
dalgaların arasında limana sığınması gibi
Geceye sığınır,gecenin karanlığına karışır insan.
Gündüzün aydınlığında,
Kalabalığın içinde arayıpta bulamadığını gecenin zifiri karanlığında bulur.
Hem de uzaklarda ararken çok yakında
Hiç yaşanmamışlığın,
Hiçbir yaşamamışlığın,
Hiçbir şey yaşayamamışlığın herşeyi miyiz
Yoksa herşeyi yaşamışlığın hiçbir şeyi
Ve hiçbir anlama gelen her şeyi miyiz?
Üstelik de hiçbir şeyi görememiş,
Doğma
Hiç doğma güneş.
Doğumunu bir şafak vakti unutup
Üzerime ve yeryüzüme hiç doğma.
Sarışınlığın değmesin hiçbir vaktime.
Esmer günlerim daha da koyulaşsın.
Ne olurdu sanki gelsen,
Gelsem,
Gelsek,
Bütün özlemleri giderircesine
Sımsıkı sarılsan,
Sarılsam,
Dalına dahi ağırken tüm yaprakların ve çiçeklerin ,
Günışığı misali hayata karışan bir iksirken
yeni güne her göz açışın
Kurak bir sevdanın tutsaklığında
Vakitsiz bir işgale uğramışsa her günün
Kalmaz kendinde ve hiçbir mevsimde hükmün,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!