Levent Topludal Şiirleri - Şair Levent T ...

Sözün boş, yazın bomboş;
Get işine sevdiğim.
Hemen compütere koş,
Chat işine sevdiğim.

Unut hisle sevdayı,

İnternet başında bekler rotasyon
Millî Eğitim'in müdürcükleri.
Organları geçirmekte mutasyon:
Çanak anten oldu kulakçıkları.

Bakanlık insafa gelir mi ola,

Bu bir yalvarış Afra, kulakların duyarsa;
Yakışır mı Leyla’ya, Mecnun’una kıyarsa?
Ben bir hazine buldum, ellerimden kayarsa

Şu fukara gönlümü gayrıyla avutamam;
Olur da ayrılırsak ben seni unutamam.

Beni kalbimden vurdun,
Böbreğim sağlam kaldı.
Gariban bir vatandaş
Onunla nefes aldı.
8 Haziran 2000

Varlığın özünü yakalı, Leylâ;
Uzadı Mecnûn'un sakalı, Leylâ.
Yüzünü görmeden öldürdün onu,
Astarı yüzünden pahalı Leylâ.
13 Şubat 2001

Gurbette bir Türk’e türkü söyleyin;
Gülümsediğini göreceksiniz.
Bir pişmanla arkadaşlık eyleyin;
“Kandım”, dediğini göreceksiniz.

Titretir sevdası sizi Kerem’in,

Kimse bana inanmıyor,
Bağrım yara; yalan değil.
Garip artık utanmıyor,
Dönmüş zâra; yalan değil.

Basmadan önce bu faka

Zifiri körlüktü yokluğun canda;
Gören gözüm, tutan elim olmadın.
Hayâline bakıp her gün tavanda
Sana gülüm dedim, gülüm olmadın.

Kanım dondu tavrındaki kurumdan,

Ağzımızdan çıkan sözü
Döndürmesi kolay değil.
Yükseklere bakan gözü
İndirmesi kolay değil.

Kitap olur rafımızda;

Darmaduman ettin beni;
Yaptığın, kitapta yoktu.
Taşıdığın Nemrut geni
Cellatta, kasapta yoktu.

Ne şaşkındım, ne de üzgün;