Güneş ilimdir, güneş fendir bilene
Dengede tutar, dünyayı ayı çevresinde
Kuvvet unsurudur, canlı cansız herkese
Pırıltısı yeryüzüne değdikçe
Su ile birleşen kuru toprağa
Hayat verir, yön verir yeni güzelliklere
Güneş bize küsmüs gidiyor
Esen rüzgar vururken göğsüme
Karanlık çöktü o an üzerime
Her yerde bir sessizlik herkesde bir hüzün
Gözümün önüne geldi senin o gülücüğün
Açtım ki gözlerimi
Güneş ilimdir, güneş fendir bilene
Dengede tutar, dünyayı ayı çevresinde
Kuvvet unsurudur, canlı cansız herkese
Pırıltısı yeryüzüne değdikçe
Su ile birleşen kuru toprağa
Hayat verir, yön verir yeni güzelliklere
Karanlıklar sarmış dört bir yanımı
Düştüğüm kasvetten kaçmak
isterim
Akılsız beyinler sıkar canımı
Seherde doğacak güneş isterim
Bahçede görmüştüm bir güzel kızı
Gözleri mercandır derin dir özü
Bakarken yüreğe veriyor sızı
Canıma can katar güzelin özü
Boyuna bakarsan bir serçe kuştur
Gözlerim kalemin yolunu bekler
Oynayan harfleri pes peşe ekler
Geciken imzada yüreğim tekler
Ülkemin insanı güzel iş ister
Fikirli olanın aklı güzeldir
Her akşam beraber dostlar yan yana
Ağızdan fırlayan aynı türküyle
Gülerken kahkaha çıkar ayyuka
Dillerden düşmeyen güzel türküyle
Yürekler çarparken eller tutuşmuş
Kara kış da zemheride
Dertli ağlar kış gülleri
Kardelenler dertleriyle
Boynu bükük güz gülleri
Huzur evi yorgun evi
Hain diller durmuyor ki bir türlü
Saldırıyor gece gündüz her türlü
Dinimi de bilmezler ki bir türlü
Bilmeden de saldırırlar, niye ki
İnsan yapar, hatayı da her zaman
Hainin darbesi ağır gelir insana
Akıtıyor gözden yaşlar aşağı
Hayvana dönüşmüş benzer insana
Vurdukça düşüyor başlar aşağı
Acıyla kıvranan görsen insanı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!