Kemal Berk Şiirleri - Şair Kemal Berk

İnancına bağlı insanlar ama
Namus diye niye her gün ağlıyor
Huzuru kalmamış yürek de yara
Namus diye her gün durmaz ağlıyor

Yürekler yanıyor dönmüş eleğe

Yağan yağmur tane tane düşerken
Hayale dalarken gözümde senin
Sırılsıklam saçla dönüp gülerken
Dilimden düşmeyen inan ki sensin

Bilinmez kıymeti insan yaşarken

Şu dünyada sefa süren birisin
Semersiz eşeğe güvenme derim
Keyif senin zevke düşkün birisin
Bindiğin eşeğe güvenme derim

Her şeyi bilir her derdi çözerdin

İnat edip dönme sakın katıra
Benzemesin dilin keskin satıra
Bir kaç kelam dinle, dön gel hatıra
Yüreğine zulüm yapıp yakmasan

Vuslatı isteyen visale erer

İnci gibi sözleri, anlayana söyle ki
Dinleyip öğrensinde, yüreğe merhem olsun
Cahile anlatarak, kendini çok yorma ki
Söylediğin sözlerin, dönüp seni üzmesin

Sevdiğine hal hatır, sormadan göze baksan

Davulla zurnadan yükselen sesler
Uzaktan duyana keyifler verir
Eller halay çeker, gerilir teller
Yüreği yananı o an inletir

Tellerin ritmiyle bükülür boyun

İncecikten bir yağmur, damla damla düşerken
Gönlüme huzur verir, yağmurun her damlası
Göklerde uçar oldum, Göz gözede bakarken
Ahu zar-ı dindirir, inletirken namesi

Kulağımda ninniler, derinden gelir sesi

Gündüzler gidince çöktü karanlık
Yönünü kaybeden yolu arıyor
Sevgiler yok oldu yürek karanlık
Ömrünün sonunda insan ağlıyor

İnsana ne oldu yüreği delik
Tutmuyor ayarı her yöne dönek
Eleğe benzeyen yüreği delik
Menfaat uğruna satanlar dönek

Kimseler bulmasın kimseye suçu

İnsan bazı olayların önüne geçemiyor
Yoksa farkına mı varmıyor.
Bazen suyun akışına bırakıyor kendini
Bir de gönüllere sormak lazım
Şimdi sen söyle
Çok mu değerli o kalbin