Eski nesil bir olmuş, geçinmiyor yeniyle
Birbirini sevse de, sürtüşürler yinede
Su üstüne çıkmadan, silahlar dillerinde
Büyükler öğüt verse, küçükler bak hırlıyor
Hepisi üç beş kişi, aynı eve yaşarken
Koşar adım gidiyorlar
Nere gider bu insanlar
Rüzgar gibi uçuyorlar
Tutabilmek mümkün değil
Bir kaç karış suratları
Gönlümün sultanı bir yılın ayı
Sefalar getirdin Şehr-i Ramazan.
Her türlü bereket güzellik ayı
Sefalar getirdin Şehr-i Ramazan.
İnsan beşerdir hataya düşer
Hürriyet ve istiklal, herkese nasip olmaz
Bir Müslüman Allahtan, başkasına kul olmaz
Yaşasın Cumhuriyet, köleden aydın olmaz
Aydınlık yarınlarda, imanımla yaşayım
Yaşarken şu dünyada, özün sözün bir olsun
Bir kor'un için de birlikte yandık
Bir damla gözyaşın yüreğim yakar
Her türlü acıyı beraber çektik
Hüzünlü gözyaşım yüzüme akar
Hayatın anlamı sevmekte başlar
Gülü ansam, sönük kalır yanında
Bülbül konsa, huzur bulur o anda
Bu güzellik, belki senin kanında
Sana bakan, huzur bulur ruhunda
*
Dile geldi, suskun duran kalemim
Eğilmemek içindir, hak huzurda eğilmek
Ölüm güneş gibidir, gerçeği görebilmek
Yamuk çizgiden kaçıp, gün gelip gülebilmek
Yeni hayat başlarken, huzurda kalabilmek
*
Büyük kimdir bilenler, yükseklerden bakmıyor
Güllerin içinde gülü koklayan
Sevgiyi bilenler sevdaya erer
İnsanın gönlüne severek giren
Dünyada yaşarken huzurla güler
Tutarak elini gülsem yüzüne
Huzurum kalmadı yaşlar akarken
Kalkıp da gideyim eller şehrine
Bir damla huzura hasret yaşarken
Bir nefes alayım eller elinde
Ciğerlere ateş koyup bakanlar
Gece gündüz devamlı, bal kaymağı yesem de
Ne oldu bize böyle, ağzıma tat vermiyor
Eksik olan nedir ki, bende neler etsem de
Yaşadığım şu dünya, bana huzur vermiyor
Herkesin doğrusu var, bir birini tutmuyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!