Bir elin verdiğini, diğeri hiç duymazdı
Düzen mi değişti ki, kafam niye almıyor
Herkes dikmiş gözünü, izliyor el cebini
Cebimizden çalanlar, bak ağalık yapıyor
Belinde silahıyla yanında üç beş adam
Ağalık düzeni sanmayın bitti
Gün geçtikçe artar gelir üstüme
Halkının elinden tutanlar yitti
Vurgunu vuranlar gelir üstüme
Ağalık deyince insanı seven
Ağarmış saçlarını boyatsana diyorlar
Geçmişin hatırası boyatmakla geçer mi?
Her telinde gözyaşı, ciğerimi yakıyor
Yüreğimde sancılar boyatmakla geçer mi?
Yıllar yılı çektiğim, gül yüzlü gülün derdi
Kollarıma zincir vurup gülerken
Yüreğimi görsen, şaşar kalırsın
Esir alıp köle gibi ezerken
Yaptığına pişman olur ağlarsın
Ağuyla karışık balı verirken
Ağır ağır giderken
Yorgun beden sallanır
Kafada kırk düşünce
Tilkileri kandırır
Hepsi girmiş birbirine
Kuyrukları karışır
Sen ağlama deyip, akıl verirsin
Ağlayanı görünce, canı sıkılmış
Görsene dağlar gibi yiğit devrilir
O yiğide nasıl diller susarmış
Ağlayanı bırak, ağlasın dursun
Dertli yürek birden geldi üstüme
Giden ayrı yaktı, kalan bir başka
Hangi yöne baksam çaresiz dertle
Canım ayrı yandı, canan bir başka
Gül dalında kurur, toprağa düşer
Kızılırmak susuz kalmış gördün mü
Ben ağlarım ırmak coşar günlerce
Sen giderken bana bir kez sordun mu
Özüm ağlar gözüm ağlar yıllarca
Ayrılık düşünce kader ağına
Ağlayarak doğar, gelir dünyaya
Umuda tutunup, yaşasan burda
Gülmek senin hakkın, gül kahkahayla
Gül gibi kokarsın yalan dünyada
Gülsün dudakların, açsın güllerin
Nolur ağlama sende, yaran büyüktür
Ne söylesem, teselli etmez ki, seni
Geçmişteki günlerin, hepsi hüzündür
Gelecekte güzel günler, bekler seni
Sende oldun çevrende, büyük bir ata
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!