Ne güzel söylemiş diyen dillerin
Anlamış dinlemiş gülen gözlerin
Ağzından çıkan, şu güzel sözlerin
Derman olur bana güzel sevdiğim
Sevdiğine yoktur pusulu günler
Bilsen yine neler geldi başıma
Akbabayla baykuş çıktı karşıma
Sen giderken güldü çatık kaşıma
Dünyayı başıma zindan eyledin
Akşam olup her gün seni beklerken
Ne oluyor, insanlara hep böyle
Dertlerini atıyorlar, yüreğe
Gece gündüz savaşıyor, nefsiyle
Sen bize, akıl fikir ver Allah’ım
Mutlu yaşam, sade benle olmuyor
Ne söylesem, ne anlatsam bilmem ki
Yüreğimden gelenleri bir kere de desem ki
Yetecek mi sıra sıra dizilen sözler ki
Az gelirse affet beni sevgili öğretmenim
O küçücük bedeninde taşıdığın yürek ki
Gitmiyor gözümden gitmiyor kara
Uykularım haram oldu hep bana
Kimisi akıtır gözyaşı dışa
Benim gözyaşım kalem ucunda
Ekmeğime katık ettim acıda
“Sanma sakın sustuğumu “ diyorsun
Ben sana susmayı öğretmedim ki
Konuş durma, neyi doğru bilirsen
Sana doğruları öğretmedim mi?
İnsanlar, ne de çok bilir, her şeyi
Hiç olur mu öğretmenin eskisi
Sevenlere yeter yürekteki sevgisi
Yoktur asla elde dilde silgisi
Sevenlere yeter yürekteki sevgisi
Hiç olur mu öğretmenin eskisi
Mor menekşe, lale sümbül açıyor
Her birinden ayrı renkler parlıyor
Kokusunu her bir yana saçıyor
Gören gözler arıyor öğretmeni
Nuru kokuyu çiçeğe veren mi?
Bilmeyene bilineni öğretmek
Görmeyene doğru yolu göstermek
Şaşırmışın şaşkınlığını gidermek
Görevindi öğretmek, öğretmenim
Sen öğrettin gerçekleri hep bize
Oku yavrum oku adam ol diyen
Eğitmek kolay mı derdi bilmeyen
Gül yüze bir defa yüzü gülmeyen
Çayıra salar gibi okula saldık
Utandım kardeşim utandım benden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!