İhtişamlı koca şehir içinde
Kimisi ağlarken kimisi güler
Derdiyle güreşen yürek içinde
Ah dedikçe görsen derdi öldürür
Milyonlar içinde yalınız gezer
Ah ile geçti gönlüm
Ağıtlar, gözyaşları tespihin taneleri gibi
Eklenir her gün bir bir yenileri
Sızılıyor, deliniyor yüreklerim
Kimseler anlamıyor şu dertlinin halini
Sorsan iyidir, sorsan rahattır
Ah ile geçti şu ömür
Feryadım çıkmışsa ayyuka
Buluttan döker gibi döküyor gözyaşları
tespihin taneleri gibi dizilir
Sızılıyor, deliniyor yürekler
Geldim,gezemedim, İstanbul seni
Görmedim sendeki güzellikleri
Yüz yıllardır yapılan eserleri
Hayalde yaşattım, gülümle seni
İstanbul kuruldu, yedi tepeye
Sen yarattın topraktan cümlemizi
Ruh verdin, canlandırdın hepimizi
İman ile doldurdun kalbimizi
Sevdik, sevgili Peygamberimizi
Her toprağa verdin, ayrı hazine
Yarım asır yaşarım ben bu şehirde
Ne insanlar, gördüm güzel ilçemde
Kimiler gezer aslanlar gibi bu yerde
Kimisi de medet bekler yaptığı iş de
Hatır hürmet nedir, sor bir bilene
Anlatayım dedikçe dilim tutuldu
Sözlerin yerine gözyaşım aktı
Kimse görmez sandım, yürek burkuldu
Sevgisiz sevgili sessizce baktı
Gözüne bakınca şaşırdım kaldım
Dil ile anlatır insan derdini
Pervane olurken kor yüreğini
Melekmidir cin mi görsen halini
Özüyle sözüyle sevdim güzeli
Tavrıyla hem hali koyar ortaya
Boyuna değilde huyuna baksan
Asilce duruşu gözünde gördüm
Yüreği sararak gönüle aksam
Gözünde saçılan sevdayı gördüm
Ay gibi çıkınca şelvesi yüze
Sevdiğim bak şu gözlerimin içine
Sana hangi gülleri versem de
Sen istemezsin bağdaki bahçedeki gülü de
Altın inci, boncuk, pırlantayı taksam döşüne
Sen takmışsın göğsüne, yedi veren gülü de
Sen gül verdin, sen koç verdin, yeni açan tomurcuk ile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!