Beyden emir geldi nikah kuruldu
Gözleri karardı renk soldu kızda
Ünlü hatun için tahtlar kuruldu
Milletin hakimi olacak kızda
Ağayla başladı göz göze savaş
Beylere bak şu beylere
Yüreklere ateş saçar
Emir verir kölelere
İnsanlığı etti naçar
Para verip başı almış
Sen kendini hissettirdin her yerde
Bakıp da görmeyen, körmüşüm
İz bıraktın, beni gör de, bil diye
Bakıp da göremeyen benmişim
Yürek verdin insanları sev diye
Bilemedim gardaşım şu dünyanın derdini
Kastı garezi kini söyle niye hep bana
Yaşayanlar zoraki çekiyor gam kederini
Yürekleri kararan hücum eder hep bana
Geçmişteki günlerin güzelliği gidince
Bilen varsa kadir kıymet bir de bana deyin hele
Gönül açıp yürek saran, varıp sorun sizde güle
Yaprak bile üzüntülü gözden düşen gezer yerde
Sırta binip keyif süren kahkahayla her gün güler
Ay parlıyor güzel gözde sevgilerin derinliği
Bir lokma ekmeğe muhtaç heriften
Kime hayır gelir bilen söyleyin
Boynu bükük gezen evin beyinden
Böylesinden hayır gelmez bilesin
Sırtında kamburu bastonu elde
Anlattım derdimi dostum diyerek
Yüzüme bakarken yalansın dedi
Gerildim bir anda sessiz gülerek
Doğruyu anlat da bileyim dedi
Hasta olmuş bir gün vardım yanına
Bilmeden inandım güzel sözüne
Aklımı alınca çarpıldım kaldım
Durmadan bakarken güzel yüzüne
Heyecandan yürek duracak sandım
Ahdettim ömrümü sana vermeye
Atsalar da bir yana vicdan denen mevhumu
Sarrafmiki bilsinler altının kıymetini
Kör kuyuya atınca bedendeki ruhunu
İçmeden sarhoş olmuş bilmez ki kıymetini
Korkağın haline bak her kılığa girerken
Bir avuç toprakla gözü doyurmak
Üç kuruş kar ile gönül tatlanmaz
Kul hakkı yiyerek sonra aklanmak
Bozulmuş nesiller bir af dilemez
Nehir kenarında kurt kuzu yerse
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!