Bir lokma ekmeğe muhtaç bakarken
Aç halimde neden sordun dinimi
Utandım kendimden sende sorarken
Sen seni bilmezsen, din'im sana ne
İnsanlık onuru varsa söyleyin
Yüreğimin dibine, her geleni koyarken
Hamal gibi taşıdım, her birinin yükünü
Gülmeyi unutturup, gözyaşları akarken
Yalandan sevenlere, diyemedim son sözü
Herkesin dili tatlı, şerbetini beklerken
Diyen diyemiyor gerçek sözünü
Vallahi göstermiyor gerçek yüzünü
Ömründe bir kez söylemiyor özünü
Namertler en önde gidenler olmuş
Kurt'a benzetmişler görsen ki iti
Candan cana can olanlar
Seviyoruz diyor Hak'tan
Gül bahçede gül olanlar
Seviyoruz diyor Hak'tan
Gül yüzlüler sarılalım
Dokunmayın dalıma, kırılırsa çiçekler
Güller açmaz gönlümde, kalırım sana hasret
Lime lime ederek, şu ömrümü yiyenler
Ağlatır börtü böcek, ben güzel yüze hasret
*
Kayan dilden değil de, sanki karda kayıyor
Dünya hali bu işte, dertle geçer günlerin
Her yaşında farklıdır, döktürür hep gözyaşı
Geçmiyor, geçmeyecek, huzur dolu günlerim
Sen Rabbim'i bilmezsen, dökeceksin gözyaşı
Bilemedin dünyaya, gelişteki hikmeti
Kapıdan girince şaşırdım kaldım
Hastalar gülmüyor yüzleri asık
Yerlerde yatana yürekten yandım
Doktorun gülmüyor yüzleri asık
Çaresiz derdiyle kıvranır durur
Derya, gelip girmiş, bizim araya
Gönül, dertli dertli, döktüm yaşımı
Yol bulup da ayak basmaz karaya
Uzaklarda döktüm gözden yaşımı
*
Benim kaderim mi, sizler söyleyin
Şu dildeki inciler, yüreğin de olsaydı
Sevenle sevilenler, hiç döker mi göz yaşı
Dilleri şakıyıpda, gülerek anlaşsaydı
Karşılıklı bakarken, döktürür mü göz yaşı
Kimsenin yüreğine ateş atıp yakmayın
Şu dünyanın çiçekleri
Dallarından kırılıyor
Koku yayan tüm gülleri
Birer birer dökülüyor
Tersten esen sam yelleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!