Dedim ki, derdim var derdim
Anlamazlar, sorsa derdim
Ben Kerkük'e silah derdim
Gül yerine ağıt derdim.
Türkmen eli, Türk'ün yeri
Bilsen dünyaya, gelişteki hikmeti
Şu dünya için, değişmem, ahireti
O gün bilsen ki, hesap vereceğini
Kimsenin sana, yardım etmeyeceği
Yaşarsan şu dünyada, aklı başında
Lafları ip oldu hali defle zil
Hovardaca tavrı bitmiş ki pil
Saçları yoldurmuş çalmak ister kil
Temizlik yapacak derman kalmamış
Dürüstlük yaparken yalanı hazır
Acı keder parayla da alınmaz
Gün gelince göreceksin o günü
Yüce dağın kışları da tükenmez
Hele bekle fırtınalı günleri
Her gün aynı, dertleri de çekilmez
Dertler girmiş birer birer sıraya
Yaprak gibi dökülüyor yürekten
Görseler anlamayan insana
Yürek yanmaz avucuna köz döksen.
Ne dost olduğu belli nede düşman
Konuşmak benimde hakkımdır diyen
Ulu orta meydan okur arkadaş
Adalet önünde eşitiz diyen
Devletime küfür eder arkadaş
Salyalı ağızla meydana çıkan
Diyen diyemiyor gerçek sözünü
Vallahi göstermiyor gerçek yüzünü
Ömründe bir kez söylemiyor özünü
Namertler en önde gidenler olmuş
Kurt'a benzetmişler görsen ki iti
Candan cana can olanlar
Seviyoruz diyor Hak'tan
Gül bahçede gül olanlar
Seviyoruz diyor Hak'tan
Gül yüzlüler sarılalım
Yine bir korku düştü içime
Seksen öncesi geldi gözüm önüme
Gönderdik bir bir şehitliklere
Kırmayın ülkücü gençleride
Kırılan ağlayan idam sehbasına çıkan niye denk gelir ülkücüye
Ne olur dokunmayın Türk gençliğine
Meydanda dolaşır görsen şu başı
Çilli horoz bile dolaşmaz böyle
İnsanı ezerken namerdin başı
Yiğidim diyenler dolaşmaz böyle
Hırsına yeniktir girer belaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!