Ne selpak bildik nede peçete
Bir ayna, bir tarak bir mendil cebimizde
Jöle yokken, limon sürdük saçımızın teline
Bir eşofman takımı,üç kardeşin elinde
Ana baba sevinirdi, kavgasız gürültüsüz giyince
Giyer gezerdik kocaman yakalı gömlekle
Açarsan yaramı akacak kanım
Küllenen ateşi harlama n'olur
Yürek yandıkça yanıyor canım
Gözümden akmasın yaşlarım n'olur
Geçmişte bıraktık son bir hatıra
Adalet merhamet diye yaşayıp
Haksızlığa dur demeyen namerttir
İnsan doğup insan gibi durmayıp
Hak kuluna zulüm eden namerttir
Hakk buyurdu terazini doğru tart
Adam olmuş sağa sola bakıyor
Kimseleri şimdi tanımaz olmuş
Üryan gelen şimdi kürkle geziyor
Yeni dost edinmiş eskiyi kovmuş
Havasına hava katıp gezerken
Bilmeden sizlere dert cefa verdim
Dün başta taç iken ayağa indim
Kendimi kahr’ile perişan ettim
Kırdığım yürekler affedin beni
Dünyanın haline aldanıp yandım
Kızılırmak susuz kalmış gördün mü
Ben ağlarım ırmak coşar günlerce
Sen giderken bana bir kez sordun mu
Özüm ağlar gözüm ağlar yıllarca
Ayrılık düşünce kader ağına
Ah ah!
Yine beklersin güneş doğacak diye
Bak sen yine yanlış yaptın
Bekle ki gündüz olacak diye
Aklını kiraya mı verdin,
Sen ellere hep gülüyordun ya,
Ah be yalancı bahar
Sende benzedin şu yalancı insanlara
Yalancı insan konuşunca
Saf insan hemen içini döküyor
Bizim ağaçlar da yine kandırıldı
Biraz güneş biraz ısı yetti kandırılmaya
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!