Dostum diye hemen ona varınca
Bir soluk da yüreğimi açınca
Ne var, ne yok içimi de dökünce
Ah! diyecek günler gelir arkadan
Gülen gözler, yemi atar ortaya
Dünyada gezerken, sanma büyük kendini
Öğrenirsen bir gün, deryada bir damla suya benzediğini
Hele birde bilsen güneşteki hikmeti
Bir zerre şuası, yakacak benliğini
Rüzgarın fırtınanın önünden, dönersen aynı fırıldak gibi
Düşünsen on sekiz bin alemi
Dünya malı, dünya için bir nimet
Ahirete fayda etmez bilesin
Çalışır çabalar çekersin zahmet
Ye bakalım, yiyene de aşk olsun
Gece gündüz hayalinde yaşattın
Dünyanın çivisi çıkmış, bozulmuş dengesi
Doğruyu göstermez, eğrilmiş terazinin kefesi
Arama adaleti kayboldu, kalmadı hiç nefesi
Cenazesi gelemez, ayakta duramaz kendisi
Çevirir kendine, kefenin ağır gelen yanı
Dün yine aklıma geldin sen
Elimde kalem, öylece kalakaldım
Düşündüm saatlerce hep seni
Neler yazsam, neler anlatsam diye
Seni sana mı bıraksam,
Sana ellerimi uzatsam
Düşmüş peşine şu azgın aslan
Hem hırlayıp hemde hızlı koşarken
Acımadan ceylanı da yorarken
Bir de görsen ceylanın boğazı sıkılırken
Ne laf dinler, kim durdurur aslanı
Düzene bak batsın yüzün
Her düşeni hemen üzer
Utanmadan bakar gözün
Acımadan her gün düzer
Gökte uçup boşa kaçma
Ey canı cananım?
Nedir derdin?
Yorgunmusun?
Dalgınmısın?
Söylesene?
Kırgınmısın şu dünyanın haline
Ey güzelim dertler senin içinde
Gece gündüz yaşıyorsun birlik de
Bir gün olsun rahat nefes verse de
Huzurlu gün ister oldum gönlümde
Çiçekler baktıkça üzülüyor halime
Gündüzlerim gecenin karanlığına dönüşürken
Kimselere boyun eğmemek için
Sümüklü böcek gibi yerlerde sürünmeden
Yılan gibi kıvranmadan Tilki gibi hilelere baş vurmadan
Şu dostlara avuç açmamak için
Düz yolda ayağı kayıp yüz üstü düşerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!