Kemal Berk Şiirleri - Şair Kemal Berk

Karlı dağlar başında, eser seher yelleri
Uzaklardan geliyor, yarimin güzel sesi
Gözlerine baktıkça, hissederim nefesi
Seni bana gönderen, Allaha şükrederim

Ne güzelde yaratmış, kaşı gözü çok güzel

Al mendili alı vermiş eline
Salladıkça gülü atar gülüne
Davul görse oynar mendil elinde
Eli sallar gülü değer yüzüne

Kaşı gözü işmar eder giderken

Almış başı burdan kaçıp giderken
Kurtulmanın sevinciyle dört döner
Sağa sola el sallayıp, göz kırpar
Bayram yapan çocuk gibi sevinirken
Ne of diyor ne ah diyor
Sevincinden gül verirken

Canıma kastetmiş candan sevdiğim
Hırsından kudurmuş al senin olsun
Ömrümü verirken candan bildiğim
Şu canım fedadır al senin olsun
.
Uğruna yolları aşıp geldiğim

Aman ağam, sapma yanlış yollara
Rüzgârlara sakın ola kapılma
Bir koltuğa, mala mülke dolara
Özünü bozup da, sakın aldanma

Şu dünyayı gözün ile gönlünde

Dostum diye tutma sakın elimi
Özü bozuk sözü bozuk katiller
Bala katıp verir zehrin yelini
Dili tatlı eli kanlı katiller
Amerika katil diye sözüm var

Ana candan öper yâr’im dudaktan
Sarılırlar cana candan yürekten
Sakınırlar beni daldan budaktan
Kim sever ki beni candan yürekten

Sevgiyi verirken zevkten sevinen

Ana dersem ana, adını andıkça
Gözüme fer gelir, gönlüme derman
Sesleri özüme ferman
Ummandan ummana akan
Damarımda çağlayan bir kan
Evrene sığmayan yüceliğin

Anadolu insanı, gülmez oldu yüzleri
Söyle gardaş söyle de, âlem duysun halını
Güz gülleri gibisin, gözünden döküleni
Anlat gardaş bilelim, kim yaktıysa canını

İki öne bir geri, sallanarak giderken

Anadolum, Can Ana Dolu
Uğruna canlar verilen, kanlar dökülen
Dört mevsimi, bir günde yaşatan
Canıma can katan, yiğidi sevdaya salan
Güzelin gözünde deryayı bulan
Kaşlarını yay, kirpiklerini ok yapan