Aklınla Aklımı
Aklınla aklımı alıp giderken
Köprüleri yıkıp yakıp da gittin
Ölümden beteri edip seçerken
Akşam güneş batarken, kızıllık seyre doyum
Semavere çay koydum, sahilde bekliyorum
Tek başına içilmez, güzelim güzel soylum
Çayları içelim de, sohbete bekliyorum
Sen çayını içerken, ben gözüne bakarım
Akşamın karanlığı çöktü üstüme
Ay ışığı vuruyor garip yüzüme
Esen yeller çarptıkça göğsüme
Ta içimden geliyor bir ahhhh diyebilsem
Çöktükçe çöküyor hüzünler yüreğime
Aksa üzerimden şelaleler,
Savursa, yerden yere fırtınalar
İçimde can yakan dertlerimi, alıp gitmez ki...
Günlerce yürüsem bom boş sokaklarda
Serseri bir mayın gibi
Ne arayanım olur, nede bir soran
Akıtmayın suları aşağıdan yukarı
Kolay olan işleri, zora sokmak neyine
Olmayın şu hayatta, aman fazla uçarı
Benliğine kapılıp, aldanmayın keyfine
Ağacın dalına bak hep kökünden kuruyor
Aldığım her nefes boğazıma dizildi
Sandım ki ölürüm hayatımın son anı
Gözlerim büyüdü nefsim o an ezildi
Aldığım son karar hayatıma yarardı
Doğruyu bırakıp eğri yola giderken
Gönül yanar sandım tıkandım kaldım
Elimde ne varsa aldın da gittin
Gözünden fışkıran sevgiye kandım
Aklımda ne varsa aldın da gittin
Yeri göğü gördüm o güzel gözde
Alimin dili kalbinde
Cahilin kalbi dilinde
*
Sultanların iyisi alimlerle oturanlardır
Alimlerin iyisi sultanlardan kaçanlardir
*
DERLEME
Alimin dili kalbinde
Cahilin kalbi dilinde
*
Sultanların iyisi alimlerle oturanlardır
Güneşin batışını gördüm saçın telinde
Uçlarına bağlamış, yerlerde süründürür
Yalvaran güzel sözle, ellerim ellerinde
Gözüme bakar bakmaz, alır beni götürür
Tut elimi diyerek hemen vardık limana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!