Gittim gördüm, olmuş hepsi bir fani
Bir zaman gezerdi, dünyada yani
Akla gelmezdi, mezarlık hani
Aklımdan çıkmasa, orası bari
Yer gök arasında gezerken insan
Kim demiş hamurdan ekmek yapamaz
Koskoca yiğidin aklını almış
Cahil olsa gölde suyu tutamaz
Gönlünü verende akıl mı kalmış
Her mevsimin ayrı derdi oluyor
Aklınla Aklımı
Aklınla aklımı alıp giderken
Köprüleri yıkıp yakıp da gittin
Ölümden beteri edip seçerken
Akşam güneş batarken, kızıllık seyre doyum
Semavere çay koydum, sahilde bekliyorum
Tek başına içilmez, güzelim güzel soylum
Çayları içelim de, sohbete bekliyorum
Sen çayını içerken, ben gözüne bakarım
Akşamın karanlığı çöktü üstüme
Ay ışığı vuruyor garip yüzüme
Esen yeller çarptıkça göğsüme
Ta içimden geliyor bir ahhhh diyebilsem
Çöktükçe çöküyor hüzünler yüreğime
Akşamın karanlığı çökerken
Duyduğum sözle
Alev alev yandı yüreğim bir an
Donmaya başladı el ve ayaklarım
Kaskatı kesilmiştim
Gördüğüme, duyduğuma inanmak istemiyordum
Akşamlar dertlendirir insanı
Baş düşüp, yaşlar dökülürken yere
Zülüfler gizliyor akan selleri
Hesap, kitap yapılmış,
Ah, ah işin sonu felaket
İflas etmiş insan gibi kalmış sahra çöllerinde
Aksa üzerimden şelaleler,
Savursa, yerden yere fırtınalar
İçimde can yakan dertlerimi, alıp gitmez ki...
Günlerce yürüsem bom boş sokaklarda
Serseri bir mayın gibi
Ne arayanım olur, nede bir soran
Akıtmayın suları aşağıdan yukarı
Kolay olan işleri, zora sokmak neyine
Olmayın şu hayatta, aman fazla uçarı
Benliğine kapılıp, aldanmayın keyfine
Ağacın dalına bak hep kökünden kuruyor
Aldığım her nefes boğazıma dizildi
Sandım ki ölürüm hayatımın son anı
Gözlerim büyüdü nefsim o an ezildi
Aldığım son karar hayatıma yarardı
Doğruyu bırakıp eğri yola giderken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!