İlyas Kaplan Şiirleri - Şair İlyas Kaplan

kelimelerle anlatamayacağım gibi..
elimden tutmayı bekleyen bir el var sanki bir yerlerde
elinden tutmayı beklediğim
gitmek için heves ederken
gitme dur diyen
bana mühürlü

hiç bilmediği pencere önlerinde
açan rengarenk çiçekler
insanın sevincidir bazen
saksılara dökülen sular
önce onun yüreğini serinletir

Yürüyor bak yalınayak.
Avuçlarına düşen dua, kar taneleri gibi yayılıyor semaya.
Şehir üşüyor.
Üveyikler can veriyor.

Mehmet yağız bir delikanlı
Vatan aşkıyla yanıp tutuşur
Mehmet ülkesini sever
Hem de canından çok
Mehmet duydu ki düşman sarmış dört bir yanı
Duydu ki vatan gidiyor elden

Mehmet yağız bir delikanlı
Vatan aşkıyla yanıp tutuşur
Mehmet ülkesini sever
Hem de canından çok
Mehmet duydu ki düşman sarmış dört bir yanı
Duydu ki vatan gidiyor elden

razıyım bir kum taneciği olmaya bastığın yerlerde
yeter ki fırsat bulsun merakım ölmeden önce
razıyım bir kelamına bir nebze muhabbetine
ister hülyama ister serabıma ister rüyama gel
unutulmak ihtimali nar yangınından da öte

faturalar
ev kirası
mutfak masrafı
beni ömrüm boyunca
her şeyden çok hırpaladığı halde
bu durumlarda devleti suçlamak da imkansız

I-
ne seni unutabildim
ne de bu gece çaresizliğimi
bu gece sensiz sersefilim ,can kardeşim mustafa

bir ömür akıyor içimde onca yıl her sesten bir şeyler

içimizdeki şımarık çocukların hoyratlığı
kapımıza bırakılmış selamların sıcaklığını
bir merhabaya yaslanarak
yaşamanın lezzetini unutturan bize
o beyaz günahlar oldu

"can sıkıntısı insanın üretken gücü olan hayal gücünü tetikleyen
hayallerinin peşinden eyleme geçmesini sağlayan yegane yeteneğidir"

tarladan dönüyorum
buğday ve pancar tarlasından
ellerim ılık