Harun Ertaş Şiirleri - Şair Harun Ertaş

Ah benim bitmek bilmeyen sevdam
Cebimde tanıdığım bir yabancının,
Yırtık ve buruşuk resmi var
Her baktığımda hiç bozulmuyor bu endam

Ne denli ne de senli bu bahtsızlık

Gözlerin benim yıkık dökük evim
Kaç sefer bekledim gelmen için
Ve sen benim en temiz kirim
Yağmurlar bile tanımaz artık saç tellerimi

Her gözlerine gidişim,

Genç yaşımda sevdalandım
19'umda dal gibi tutuldum
Herşey değişiyor zamanla
Bir aşkım durup bitmiyor

Evinin önünde bekliyorum bak

Geçiyor, geçiyor vaatlerden saatler
Dönüyor, dönüyor hiç vazgeçmeden
Benim içimde bir uhde
Senli bir meselem yok

Duvarlara adını kazdım

Bu Dünya haksız dostlar
Beyazı siyahtan üstün
Kılan bir Dünya...
Tek yanlı aşkı kaldırmaz hayatta

İkimizde bir kuştuk

Gönlümde bir devletsin bir vatan
Gözlerin bayrak misali elimde
Olsa bile elim kanda
Düşürmem seni kirli zemine

O gün geldim sana;

Yağmursuz kalan çiçeğe
Birden fazla söz yazan insanlar;
Bir ben sensiz kalınca mı,
Beni aciz, gurursuz diye anacaklar?

Benim seninle daha şiirlerim,

Susmak için daha erken,
Gülmek için bir sebebim yok
Seni içten bu kadar özlerken
Hiç unutacak bir niyetim yok

Zor... İnan sıkıyor artık biliyorum

Çevredekiler yüzünden kırıyorum,
Değer verdiğim herşeyi
Küçükken de "gitarını kır" diyenleri
Hiç yargılamadan dinlemiştim örneğin

Sonra sessizce dağıldı parçaları

Bir ağaç kaldım seninle
Dallarım kuruk bu sefer
İster sağanaklar değsin
Yine de olmaz bizden

Özlemle yetişmez hiç sevda