Harun Ertaş Şiirleri - Şair Harun Ertaş

Bu Dünya haksız dostlar
Beyazı siyahtan üstün
Kılan bir Dünya...
Tek yanlı aşkı kaldırmaz hayatta

İkimizde bir kuştuk

Gönlümde bir devletsin bir vatan
Gözlerin bayrak misali elimde
Olsa bile elim kanda
Düşürmem seni kirli zemine

O gün geldim sana;

Her seferinde kanıyor gibi
Aşkın gözlerimi açıyor
Aklımda kalan bir şiir sanki
Lüzumsuz gönülden göçüyor
Rüyalarımda kendisi peri masalı
İsmin bir şekilde hala ezberimde

İnsan en korktuğu şeyi severmiş;
Gidişin de bir korku,
Ne kadar sevdiğimi yıldızlara sor
Şimdi ise gözlerinde binbir sebep arıyor

Gel kendini evimin çatısındaki,

Gözlerinde ne ümitler yeşeriyordu,
Ne fidanlar filizleniyordu...
Bir orman oluştu içinde
Sen ise aleve verdin ormanı

Kafamda sana yazılan binbir şiir,

1 haftaya kalmaz unutursun dedi
Bir mezarlık misali gelirim yanına
Elimde bir demet çiçekle güzelim
Sen kalk ve bu hayatı yaşa

Gittiğin günden beri;

Bir ayyaş alkolüne bağlı,
Gökteki Güneş Ay’ına
Ben ise sevdalıma
Bilmiyorum işte, o kime bağlı?

Özlüyor gibi hissediyorum,

Gönlümdeki sen sokaklarında;
Dolaşa dolaşa virane
Sen bir gel desen de avareydim
Şimdi ise sayende halim bi'çare

Ne bu kin, ne bu gam?

Ne beklemeyi bildim,
Ne de sen sevmeyi
İçimde dolaşan mevsim gibi,
Ne tatlı güz'ü andıran gözlerin

Şimdi solmak mı var dalımda

İnsan evi olarak gördüğüne
Hiç bir şekilde çamur atmaz
O benim en güzeli mimari yapımdı
Tâ ki enkazında kaldığım ana dek

Ne soyut bir tuval