Harun Ertaş Şiirleri - Şair Harun Ertaş

Anlıyorum artık... Anlıyorum
Bana karşı bu sismik hislerini

Ne uzakta ne yakındasın artık
Arafta gibi ama ölmekten daha meçhul

Ben bu hayattaki en mutlu mahkumum
Gönlünde tutukluyum
Seni sevmek için girdim bu avluya
Ve çıkmayacağım öyle umutluyum

Bak soğursa evimiz

Gölgem gölgene düşse
Hala beni sevmedin diyor
Gözlerim kan akıtsa bile
Sadece iyi olduğunu bilsem o bana yetiyor

Hala unutmadın mı diyenler var.

Sana yazdığım şiirleri,
Kafamdaki evin duvarına yazdım
Sahibi geldi, silmeye kıyamadı
Sen nasıl bir fırça ile sildin?

O sanatçı benim ahali

Günceme yazdım sabah 5 civarı
"Gözümdeki inci,
Neden hâlâ düşmedin içimden?"
Okur musun birgün olmadığım vakit?

İnanın ne sevmesi umrumdaydı,

Gözlerinde büyük bir liman
Sessiz sedasız bir gemiydim ben
Çarpıyordum sessizce kayalıklara
Tutundum sana, büyük dalgalara rağmen

Aldım elime bir papatyayı

Aşk üç şey üzerine kurulu bir yapı
Güven, sevgi ve en önemlisi saygı
Bir tahtası bile eksikse bunların
Güle güle sana sevdalım

Aşk bir terazi;

Aşk bir savaştır sözde,
Aşık olunca galip gelmek,
Ayrılık sonrası yenilmek gibidir
Ayrılınca ne insan kalır ne de millet

Güvensizlik bombalar başkenti

Siz hiç bir çölün;
Kar beklediğini gördünüz mü?
Ben aşkından yanan çöl olayım
Öylece karımın yağmasını bekleyeyim

Sağ da ölü de olsam gelsin

Ne kadar kırıldığımı yıldızlara sor bir,
Gör bak hüzünden kayıyorlar gökten
Sen gel sık tüm mermileri gönlüme
Daha mı acıtırdı hiç bilmem

Heybemde, sana yazılı aşk şiirleri,