Bak gece yarısı sevgilim
Kayıyor yıldızlar tek tek
Ama 3 tanesini gördüm
Ve hepsinde senli 3 dilek
Mutlu ol, resimlerinde gördüğüm gibi
Karanlık yine bir gece
Her yer sessiz sedasız
Bir ışık vardı odamda sadece
Anıyorum seni yazdığım 40. Şiirde
Hala aklımda;
O geceyle başlamak istiyorum şiire,
Hani “iyi değilim” dediğim gece...
Düşmanımın bile yanımda duracağı-
Ama senin gitmeyi tercih ettiğin gece.
Duvarla tavana baka baka;
Herkes kusursuz değil...
Hepimiz kusurluyuz bu hayatta
Ben kusurlarına da razıyım
Yeter ki gitme baş ucumdan
Yalnız gözleri...
Al yine bir sabah uyandım aniden
Neden, neden sen söyle Alime'm
Güz daha dalda solmamışken
Kırıldı elimdeki birçok kalem
Laleler ile kapına gelesim var birden
Ben bir Alime diye tutturmuşum
Güneş yerine gözlerini görüyor
Deniz ve Mehtap karşısında gülüşlerini
Ve inanın ondan başkasını düşünemiyorum
Hangi aşıkları getirirseniz getirin
Bana bir adım ötedesin
Ama sana ulaşmak imkansız bir mecra
Bir gelip göresim var
Ama bir gökyüzü kadar derinsin
Sana aşkın portresini çizsem,
Gerçekten başkaları var,
Başkalarını özlediğimi sanıyor
Gökte milyarlarca Yıldız varken
Yalnız onu dileyeceğimi hiç anlamıyor
Geceleri yıldızları izlemek gibi
İnsan yanında olmayanı da sevebilir,
Hiç gelmeyecek bir geleceği de
Benim sinemde bir kahve gözleri var
Bir de can veren gülüşü
Gurur diyorlar bana...
Güzel seviyorsun diyor utanmadan
Birde birde gözlerime bakamadan
Ben onun gönül yası yarası
Ah bile nazlanıyor hala bana
Şu sur duvarlarına ulaşıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!