Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Sardın sıcacık melteminle,
Isıtırsın gönlümü.
Gözlerin bir afet güzelim
Tutuştur ah şu gönlümü.

Nutkum tutulur görsem,

Ah bu öyle bir iç çekiştir ki hafız,
Acısı da,sızısı da çekilir gibi değil.
İstırabın tek katresine benzemez
Hicranı içer, çekersin de çekersin;
Ruhundan geçersin.

Hâleti ruhiyemi sakın sorma bana.
Neresinden anlatırsam anlatayım
Halim kırk yerinden yamalı bohça,
Çeksem çekiştirsem sökülmüyor,
Tutup iliştirsem yakası dikilmiyor.

Ben hâl'imden memnunum,
Hâl'im de benden.
Geçinip gidiyoruz,
Baĥtiyarız hâl'imizden.
Sormayınız ahvâlimizi,
Hâl'imizi âhâliden.

Aşam dedim şu dağları,
Dağlar dumandır oy oy,
Dağlar borandır yâr yâr,
Yol vermiyor kara kışlar
Aman hâlim yamandır.

Oy benim harabe gönlüm
Sen yine darda mısın?
Başında kara dumanlar
Şimdi yangınlarda mısın?

Sevdiğim el olmuş dediler;

Bisikletimin selesine tıklım basa,
Kadife kırmızı güllerimi serpiştirdim.
Tebessüm iliştirdim kenarına hanım abla,
Hayal Caddesi.Salkım Saçak Sümbül Sokağında.

Atların nal sesleri tıkır tıkır denize karşı,

Heybetiyle gürleyerek yalıyor dalgakıranları,
Pırıl pırıl uçuşuyor göğe doĝru kristalleri,
Yanağımdan süzülüp katreleri bir bir aşağı,
Ağlıyor asi mavinin gözleri durulmaz suları,
Ah duyulmaz sesi fezaya yükselse figanı!

Öyle güzel,öyle mükemmmel,
Öyle dolu dolu,neşeyle yaşanılası ki,
Çıkın artık kendinizi mahvettiğiniz
Olumsuz duygulardan.
Evet,madde her şeyi alır ama
Alamayacağı mutluluğun tümü bedava.

Kopuyor içimde fırtına,
Savruluyorum rüzgarına.
Söylüyor yeniden adını
Yaşadığımız tüm anılar.

Bitmesin ne olur bir tanem