Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Söylemiyordun belki yüzüme ama
Yavaş yavaş eksiliyordum yüreğinde.
Donuklaşıyor bulanıklaşıyordum
Silinip gidiyordum bakışlarında.

Sinsice bekliyor kapı ardında pusuda,

Kalmadı artık zaman kavramı bende,
Bilemem iyiye mi yorsam yoksa kötüye,
Seninle geçen güzel yılların anıları bile
Huzur vermiyor bir nebzecik yüreğime.

Şahlanmış dört nala kaçıyor mutluluk uzaklara,

Dağların doruklarında gezinen
Asi rüzgar gibi eser yüreğim.
Bazı zaman süzülse yavaşça
Serilse eteklerine durulmam
Uzatsan elini tutulmaz ellerim.

Daha beş yaşında goncaydı gonca,
Hoyrata savurdular açmadan önce.
Billur gibi dupduru tazeden taze,
Kıran girdi ömrüne gülmeden önce.

Bal rengi gözlerinde ne çok gam var.

Adın geçse kalbimden,
Sevdan aklıma zarardır.
Karar,azar azar içime,
Ilgıt ılgıt akar sevgim.

Tükenip gitse yıllarım,

Gönül handâna vuruldu,
Mühürlendi neylesin.

Şavkı vurdu hilâlin gamzesine,
Gül cemâli kilitlendi neylesin.

Fethetmek istediğin
Gönül kalesinin duvarlarını
Hücum marşıyla dövmezsen;
Fethedip gönlü
Galibiyet marşıyla çıkamazsın.
Kale kapısı dövülmeden çalınmaz;

Seni çok özlediğimde kaldım
Çiçeğim.
Nereye baksam,
Hayalimde duran güzelliğinin
Hülyâlarında kaldım.
Pembe pespembe düşlerde kaldım,

Sür sefanı tutuştu yandı o gün
Enginde o gözlerine gözlerim.
Yok mu lütfun bana kor oldu
Nârın ile inan siyah gözlerim?
Ben zamanda,ziyanla tükendim.
Yitiğim mi söyle simsiyah gözlerin;

Hiç seninle tanışık olmaya yok ki hacet.
Ben tanışıklığımı hiç konuşmasam da,
Duymasam öyle çok görmesem de
Gözlerindeki derin,mahsun,muammalı
Bakışlarının bir lahza gözlerimin içine
Dalıp,doluşup su gibi akışından bilirim.