Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Yarım günlük yolculukta,
Aracım yol alıyor karanlıkta,
Ağır ağır ve benzinin kokusu
Yakıyor içten içe ciğerlerimi.

Telaşların arasında koşturuyorum;

Oysa herkes biliyordu,
Seni ne çok sevdiğimi.
Duvarları vardı kalbinin,
Yıkılmaz kalelerin.

Bakardım hep uzaktan,

Bilmiyorum saymadım,
Tutamadım hesabını,
Kaç zaman geçti habersiz,
Gidişinin ardından,
Bakakaldım bu kaçıncı talan!

Dost bahçesine girdim eğleştim;
Baktım nice gülleri talan ederler.
Diken atmış diye boynun kırarlar,
Güllere selâ verin ölüyorlar pirim!

Kaldırmam kaşımı yüzüm gülmez,

Sinema sahnesi gibi izlerdin hep
Dumanlı kara gözlerimi,
Karadeniz'in siyahi gözleriyle;
Ama bilmezdin perdesinin ardını,
Sahnenin loş ışıklarında,
Derinden en çok seni severdim.

Ne kadar sevecen,samimi gözlerin;
Ama donuk ve biraz gamlı bakıyor.
Çaresizliği okuyor gibiyim içinde,
Gülmeyi ögretmemiş gamzelerine,
Hayat bu işte kesinlikle acımıyor.

Takılmıyorum artık öyle eskisi gibi,
Beddualar etsen de adımı anarak.
Aldırmıyorum gereksizmiş kavgalar zaten,
İstediğin gibi düşün gülüm eyvallah!

Yolllarımız kesişse çok zaman sonra

En sevdiğim yelektin,
Taktiksin ve rengin haki.
Ne uygun almıştım seni,
İnternetten yok kargo bedeli.
Bir kusurun var fincan gibi ağzın
Fırlatıyor yahu dışarı cebe gireni,

Söyle bana gün ışığım,
Yoksa unuttun mu beni?
İsmimi verdiğin çiçekleri,
Lavanta yaseminleri?

Uzun zaman öncesinde,

Yıldızlar raksediyor
Güzelim, gamzelerinde.
Bir baksan uçuşur
Kelebekler içimde.
Bordoya bulanmış akşam
Mehtaplı gecelerde,