Hamiye Gül Şiirleri - Şair Hamiye Gül

Kem söz ile yüreğini dar etmişler,
Ömrü sökülmüş virandır hâli.

Çalmışlar ak başına zulmet çillesi,
Hoyrata savurup göğsünü yoz etmişler.

Kayıyor düşüncelerim aklımdan,
Sanki gayya kuyusu çıkamıyorum.
Sarmış balçık yüzler her tarafımı,
Debelendikçe uslarında batıyorum.

Maskeler arkasında hakiki suratlar,

Kupkuru dallar sürgünler,
Solup gitti şimdi mevsimler.
Aşkımıza ağlıyor bütün kuşlar,
Eylül gibi kalbimden gittin gideli.

Sen beni sen unuttun mu sahiden?

Gazze'den katil İsrail'i çıkartın!
Filistin'de bebekleri yaşatın!
Filistin'in umut kapısı Türkiye,
Kavi zincirimiz olacak Gazze.
En elzem halkamız bebeklerdir,
Tutacağız kuvvetli biçimde.

Kralları güldürmek için gelmedim dünyaya;
Şarlatanlar da kralları güldürüyor.
Alayını güldürmeye gelmedim dünyaya;
Alayının alayı,ilk kendisine güldürüyor.
Hicvetmeye geldim ben dünyaya;
Hicv eğitip,öğretirken güldürüyor.

Bekledim aylar oldu.
Özledim geceler doldu.
Dedim belki unuttu beni
Çok uzun zaman oldu.

Gülen yüzünü gösterse,

Bu fırtınada yol almak hiç öyle
Akıl işi değil deyip durdun ya...
İlk dalgalarda topuklayıp kaçacağını
Nerden bilecektim,müneccim miyim?

Sana dümeni çevir dedigimde

Deniz kabukları ve kumsal,
Sıcak kayalar, tuzlu yosunlar,
İkimize ağlıyorlar hıçkırarak...
Mavi gözlerle yüzümüze bakarak.

Mercan tanelerini dizerek,

Düşünme boşuna cancağazım,kafanı yorma.
Günü gelince anlayacaksın,inan o gün geldiğinde...
Nasıl sevdiğimi de bileceksin,öykünün sonunuda.
Ve ağır ağır ne kadar tükenmişim bağıra çağıra.

Tutuk hâllerimi anlarsın mesela,

Yok artık anlamı
Söylenen sözlerin
Ne yapsan da faydasız
Uğraşma boşuna.

Sadece sus ne olur