Halit Korkmaz Şiirleri - Şair Halit Korkmaz

İki taş;
Altlı üstlü, bu iş biraz karışık,
Aşk mı yaşıyorlar ne-
Birbirine yapışık !
Dönmeyen âşık değil, söyler kendi kendine-
Semâzen ney sesine-

O kitap onda asla şüphe yoktur âkıbet,
Muttâkiler takipte yol gösterir mârifet,
Onlar ki gaybi bilir karar kılar infakta,
Kıl beşi kurtar başı secdede bir felâket.

İnsanı yüceltmeden dinde inkişâf olmaz,

Ummanda bir gemiyim kıtalar aşıyorum,
Dalgalar yükseldikçe ayağım değer suya,
Gâh batar gâhı çıkar yunus'a şaşıyorum,
Kim demiş sular boğar' düşürür de pusuya.

Gözlerim değdiriyor yelken ucunu Ay'a,

Aklım iradem sürgün
Sallanırım ben bugün
Enkazda yaralıyım
Bu deprem bana özgün

Ruhum nefsimden taşkın

Ne olurdu hücceten bir düşünüp duraydın!
Adınla yazmasaydın aniden bir günaydın,
Fermanların tutuklar vehmimde düşüncemi,
İsmi ile nabzımda deprem yaratan kadın.

Rengini seçmede yetkisiz insan-
Aynasında görür akı karayı,
Beyazın kibiri günahkâr lisân,
Siyah isyandaysa gör fukarayı.

Ak mıdır kara mı ruhun elçisi-

Bir ömür günah işle, menhiyatla devran sür-
Ölüm kapıda ise, başlat manevi bir kür!
Gerekirse Kâbe'den, zemzem ile yıkanmış,
Âyet yazılı örtü, gelsin Allah'a şükür(!!!)

Hayat leke kaldırmaz beyaz kâğıda benzer,
Hatalar yazılırken kâğıt değiştirilmez,
İşlediğin günahın türüne dikkat eyle,
Kurşun kalem silinir tükenmezler silinmez!

O günler geçti âmmâ gönül ateş dert içti,
Yardan kalan hatıra bir zülüf bin ümitti,
Kavruldum nâr içinde eridim âyân oldum,
Sevda bitti aşk bitti dizim de derman bitti.

Seyreyledim bir ömür bunca kâmı, ahkâmı,
Cephede yalnız koymaz eski dostun endâmı,
Arada bozulsa da atma tamirine bak,
Yeni dostlar zor alır vereceğin selâmı.