Halit Korkmaz Şiirleri - Şair Halit Korkmaz

Atılacak varlık yok, atarsan akıl değil
Topraktan temiz geldik, giden steril değil
Varlığı atık yapan çöplük düşüncelerdir
Adını çöp koyduğun hiç bir şey atık değil

Tenimi ve terimi, içimi ve dışımı
İğrenç kokutan sensin…
Dişimi dudağımı, dilimi damağımı
Akşam sabah kanatıp
Beni korkutan sensin…
Artık bilgi dağıdır, bilip ölmek çağıdır

Yüz ve kolları yıka, baş ve ayağı meshet
Huzura durmak için Kur’an’da böyle abdest

Haklılık bir mevzumu yoksa bir mevzi midir
Kendince haklı olmak keyfince sezgi midir
Adaletin ağına kelebekler takılır
Kartala delip geçmek Tanrıdan tevzi midir

O lale boy, ol sim endam, Füruzan sîmâ gördüm
Lâl oldu dilim damağım, lâfazan bülbül gördüm
Kitap olsa bir nefeste, okur, tapar, inanır
Lâlezarda gül-i cihan, âfeti yekta gördüm

Güller kokuna meftun, kıskanır sen geçerken
Lâleler sana nispet, kıyâmda renklenirken
Hâfızalar donmakta, bütün âşıklar suskun
Bülbüller mey'e düşmüş, sana âvâz ederken

Nice endamı güzel, yolcu var bu kervanda

Ömür ilerledikçe paraya tamah artar
Serveti çoğaldıkça çok sevinir ahmaklar
Ölümü yaklaşıp da malıyla övüneni
Ucuzundan sal ile altın teneşir paklar

Bedeninde tam tesettür, ruhunda her şey ayân
Pîrüpak gel bu fakire, destanlarda olmayan
Kuş yuvasında çatı yok hepsi gider cennete
Sen de ay ol, dal denize, sâde anadan üryân

Küçükken kapıyı kilitleyen anahtarı farklı,
Açan anahtarı farklı sanırdım.
Haklıymışım,
Anahtar aynı fakat
Farklı yöne çevrilirmiş

Anam kan yaş ağlıyordu hüzünlendim de durdum
Onu her dem tartaklayıp, derde ve hüzne boğan
Kahrolası babam mıdır deyip yine kudurdum
Bir sefercik yanılmışım, bu sefer katil soğan