Güneş âleme cephe bahtıma yandan çalar,
Gönül atım şahlanmış teçhizimde yok yular,
Bahtı güzel olanlar ikbâl ile yar bulur,
Benim mevsimlerime gam ve ızdırap dolar.
Bak içine seyreyle kanayan duyguları,
Sarsılmadı ikbâlim ilk aşktan ilk yaradan,
Bir zaman ayrı düştü cismü cân bu acıdan,
Felekler ihtar çekse geri çekilmem gayrı,
İlk kanayan yaranın tekrar kanamasından.
Kavuşmak ister iken yıktım kendi bendimi,
Aşk âleminde sultansın, ben de âşık bir köle
Aşktan kalan üç sermaye göz yaşı, dert ve çile
İltimaslı cennet için kopsa bile kıyamet
Ben seni tercih ederim sonumu bile bile
İnsanlık menhiyata, kerahete tiryaki;
Ruhtan ceset tabutta, mumya bedene kaptır,
Müdavim olacaksan Kur’an’a ol illâki-
Mezarlar dinli dinsiz dönene tapınaktır.
Kuldan Rabbe secdeyi onursuzluk sayanlar,
Bakıp geçme taşıma, ey Muhammet ümmeti-
Yaşarken içemedim fatihadan şerbeti,
Şimdi bir ah çekip de nefsimden bir intikam-
Kanımla abdest alır, aşarım bu zulmeti !
Evrende ateş akan, canlar yakan seller var,
Bir kuru ekmek için cihanda yol alırken-
Sofraları şükürsüz ahkâm ile seçeriz!
Bir doyumluk ikrâma iki kat eğilirken,
Ömür boyu besleyen Allah’ı es geçeriz.
Karşı köyde karmaşa töreler iz sürüyor,
Bir kız elinde çıra' çığlık mı atıyor ne,
Mahşeri kalabalık ona pusu kuruyor,
Atıyor ins öğüten kirli değirmenine.
Seher vakti gözlerden âh ile yaş akıyor,
Aşk vatanında şehidim mezarım kalabalık,
Aşksız yaşayan kalpsizdir, ölüsü beş paralık,
Bedenimden çek bir kemik uzat usta başına,
İsrafil’e bir ney yapsın tez üflesin babalık.
Ben dünyaya kadeh ile şarap ile bakarım,
Kadeh benim gözlüğümdür, şarap ile yıkarım,
Canlıyı ölü görürüm, ölüyü uyuyan dost,
Dostuma içimi döker saatlerce ağlarım.
Koyu dost' sade kahve' bırakmaz ser'de keder,
İnsan kalbini fincan evrende temsil eder,
Üstünde rayıhalar âhenkler yarışırken,
Altında telve yatar gönüle eşsiz yönder.
Hadi' çık da gel dostum fer ile şer ezelim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!